opisz formy poliformiczne  : kanon , fuga i cykliczne :  suitan , forma somatowa

opisz formy poliformiczne  : kanon , fuga i cykliczne :  suitan , forma somatowa
Odpowiedź

Fuga – jedna z najbardziej kunsztownych form muzycznych, oparta na ścisłej polifonii. Wymaga dwóch lub więcej głosów. Od momentu powstania w XVII wieku była swoistym sprawdzianem warsztatu kompozytorskiego twórcy. Występują fugi instrumentalne i chóralne. Może stanowić samodzielny utwór muzyczny lub część większej formy . Ze względu na ścisłość reguł panujących podczas jej pisania, często porównywana jest do jednej z najbardziej kunsztownych form literackich – sonetu.Kano to najstarsza technika polifoniczna, oparta na ścisłej imitacji, w której melodię jednego głosu powtarzają kolejno z jednakowym opóźnieniem pozostałe głosy. Kanon to również nazwa utworu opartego na tej technice.Pojedyncze kanony to takie, w których występuje jeden temat. W podwójnych występują dwa tematy imitujące się parami. Kanon podwójny jest więc zestawieniem dwóch kanonów dwugłosowych w jedną konstrukcję czterogłosową. Kanon pojedynczy musi mieć przynajmniej dwa głosy, podwójny - najmniej cztery. Suita – cykl utworów instrumentalnych. Początki suity można znaleźć w muzyce renesansu, jednak rozwinęła się ona dopiero w baroku, ukształtowana przez klawesynistów francuskich. W różnych postaciach przetrwała do XX wieku.Suita barokowa lub partita – szereg tańców, zwykle w następującej kolejności: allemande, courante, sarabanda i gigue, często jednak rozszerzana o inne tańce lub ustępy nietaneczne. Zobacz muzyczne formy taneczne.Suita romantyczna – najczęściej szereg miniatur połączonych treścią programową lub zbiór fragmentów muzycznych pochodzących z baletu albo opery.Suita rockowa – długi utwór rockowy (lub kilka połączonych utworów), zwykle z gatunku rocka progresywnego lub symfonicznego, składający się w większej części z krótszych fragmentów mniej lub bardziej spójnych stylistycznie. Jest zwykle utworem tematycznym.Forma sonatowa - jedna z podstawowych form muzycznych, wykształcona i typowa dla epoki klasycyzmu. Występuje m.in. w symfoniach, sonatach i koncertach. Istotą formy sonatowej jest dualizm tematyczny.Popularnie, lecz niepoprawnie nazywana: allegro sonatowe, od nazwy pierwszej części cyklu sonatowego, w której zwykle występuje. Nazwa allegro sonatowe jest prawidłowa tylko wtedy, gdy forma jest utrzymana w tempie allegro. Zarówno allegro sonatowe, jak i forma sonatowa w innych tempach może występować jako samodzielny utwór. Prosz o naj ;*

Dodaj swoją odpowiedź