Odp. Światło , jego natura i prędkość stanowiły problem przez wiele wieków. XIX I XX wiek wyjaśniły te pojęcia . Obecnie światło traktujemy jako ruch z olbrzymią prędkości c = 300000[km/s] cząstek elementarnych zwanych fotonami. To decyduje o materialnym charakterze światła. Charakter ten idealnie tłumaczy efekt fotoelektryczny. Naświetlana płytka np. cynkowa , miedziana na skutek "bombardowania" fotonami , traci elektrony walencyjne. Są one wybijane z ostatniej powłoki i powodują przejście atomów danego metalu w jony. Energia fotonów jest skwantowana , czyli emitowana w ściśle określonej ilości.(kwantów). Energię kwantu światła jako strumienia fotonów określa wzór: Ef = h*(ni) - gdzie : h - stała Plancka , (ni) - częstotliwość promieniowania elektromagnetycznego. Prędkość światła w próżni obliczył w XIX w. Hipolit Fiseau , francuski fizyk. Dualizm światła polega na tym , że możemy traktować jej jako element materialny (fotony) lub jako przenikliwą falę elektromagnetyczną (prawa Maxwella). Prędkość światła jest różna w różnych ośrodkach. Największa jest w próżni a najmiejsza w ciałach stałych ( charakter materialny) np. w pryzmacie. Ma formę światła białego (nie jest monochromatyczne) i ulega po przejściu np. przez pryzmat , rozdziałowi na wiązki o różnych barwach o ściśle określonej energii i długości fali.
Napisz notatkę na temat: "Dualistyczna natura światła i cząstek materii" !!!
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź