W 1842 r. Christian Doppler opisał w swojej pracy zmianę koloru światła na przykładzie ruchu gwiazd w układzie podwójnym. Trzy lata później Christoph Ballot przeprowadził eksperyment w którym zauważył, że zmiana częstotliwości towarzyszu każdej fali. Efekt ten został nazwany Efektem Dopplera i mówi o tym, że częstotliwość dzwięku będzie rosła wraz z zbliżaniem się źródła oraz malała wraz z jego oddalaniem. Na co dzień możemy zauważyć to na przykładzie nieprzeradzającej karetki. Efekt Dopplera został opisany wzorem: [latex]f_o=f_zfrac{v_d}{v_dpm v_z}[/latex] W przypadku zbliżającego się źródła, częstotliwość będzie rosła, zatem [latex]f_o=f_zfrac{v_d}{v_d-v_z}[/latex] W przypadku oddalającego się źródła, częstotliwość będzie maleć, zatem [latex]f_o=f_zfrac{v_d}{v_d+v_z}[/latex] fo-częstotliwość odbierana fz-częstotliwość źródła vd-prędkość fali(w tym wypadku dzwięku) vz-prędkość względna między obserwatorem, a źródłem W naszym wypadku mamy do czynienia z oddalaniem się źródła od obserwatora. Za prędkość dźwięku przyjmiemy 340m/s, czyli prędkość dźwięku w powietrzu. [latex]f_o=f_zfrac{340}{340+30}\\ f_o=f_zfrac{340}{370}\\ f_o=0,92f_z=92\%f_z[/latex] Zatem, częstotliwość fali odbieranej przez nas, będzie równa 92% z częstotliwości wysyłanej przez źródło. Pozdrawiam, Adam
Z tresci zadania wynika, ze zrodlo dzwieku stoi a my, czyli odbiornik, oddalamy sie od niego. Dla tego przypadku obowiazuje wzor Dopplera w postaci fo = fz (d-v)/d gdzie fo - czestotl. odebrana, fz - czestotl. zrodla, v - predkosc oddalania sie odbiornika i d - predkosc dzwieku w powietrzu. Po wstawieniu danych otrzymujemy fo = 0.912 fz Tornad