" Sprawiedliwość jest nierównością" Sprawiedliwość to postępowanie zgodne z moralnością, bezstronnością, obiektywne. W świecie i w człowieku nie ma sprawiedliwości. Bogactwo tkwi w uzupełnianiu się, podpowiadaniu, podawaniu tych właściwych map, by mądrze i lepiej dojść do celu, mądrze się różnić. Zacznę, więc od sprawy: "Na czym polega ta nierówność?" Na świecie wszystko jest stworzone tak, aby się wzajemnie uzupełniało. Nikt nie jest doskonały. Nie można mieć wszystkiego . Istnieje bowiem zasada wzajemnej pomocy i współpracy. Często zależnie od potrzeb lub zauważonych u siebie niedoskonałości stwierdzamy, że to lub owo wolelibyśmy mieć inne, tego więcej lub mniej. Choć pozornie wydaje nam się zawsze, że jesteśmy niedoskonali, ponieważ różnimy się od siebie bardzo lub tylko trochę, to jednak w tych różnicach pomiędzy ludźmi tkwi wielkość właśnie. Gdyby nie one, nie potrzebowalibyśmy się nawzajem i nie byłoby miłości. Najlepiej pojęcie sprawiedliwości zauważamy, gdy wraz z rodzeństwem siedzimy przy stole i mama nakłada ulubione danie, np. kluski. Wówczas patrzysz, czy siostra/brat nie dostał więcej i protestujesz mówiąc: „Co to za sprawiedliwość?!” Podobnie w szkole używasz tego pojęcia, gdy tylko koleżanka lub kolega otrzyma lepszą ocenę niż Ty. Gorzej jest z charakterem i urodą, talentem muzycznym itp., nie ma do kogo poskarżyć się na braki w tym zakresie. Gdyby można było, z pewnością byłabyś/byłbyś lepszym człowiekiem? We wszystkim, nawet w nierówności, zawarte jest swoiste piękno. Dotychczasowe rozważania pozwalają wyciągnąć taki oto wniosek, że powinnyśmy się cieszyć tym co mamy. Od razu mówię, że trochę jest z internetu. Myślę, że pomogłam.
