wygląd -włosy koloru brązowego -na głowie drogocenna korona -wąsy i gęsta broda -dobrze zbudowany -średni wzrost -odziany w jedwabną sztę pozytywne: -inteligentny -dusza towarzystwa -dobroczyńca ludzkości -ambitny -łatwo się nie poddaje negatywne: -plotkarstwo -chciwość -paniczny strach przed śmiercią -denerwował bogów 1-Beztroskie życie króla Syzyfa 2-Uczta u Zeusa 3-Syzyf i jego ciekawość co do ludzkich sekretów 4-Obraza Zeusa 5-Rozkaz zabrania Syzyfa do świata zmarłych 6-uwięzienie Tanatosa -bożka śmierc 7-skarga Hadesa, 8-uwolnienie Tanatosa przez Aresa. 9-śmierć syzyfa 10- zakaz pochowania, 11- błąkanie Syzyfa nad Styksem,
Syzyf w mitologii greckiej założyciel i król miasta Efyra (późniejszy Korynt), syn Eola. Postać tragiczna. Archetyp. Miał być ojcem Odyseusza i Glaukosa późniejszego króla Koryntu. Bogowie lubili Syzyfa i zapraszali go na swoje uczty, skąd Syzyf zawsze podkradał trochę ambrozji i puszczał pogłoski o tym co się dzieje w świecie bogów na co bogowie przymykali oko. Syzyfa zgubiła jego próżność: chwalił się ludziom tym, że był na ucztach bogów, a ponieważ był nieostrożny zdradził tajemnicę Zeusa. Bogowie nie mogli za karę uśmiercić Syzyfa, gdyż ten uwięził Tanatosa, został więc wtrącony do Tartaru, skąd uciekł podstępem. Wtedy został ukarany wieczną i bezużyteczną pracą. Syzyf ma za zadanie wtoczyć na górę wielki głaz, który jednak przed wierzchołkiem zawsze wymyka mu się z rąk i stacza się na sam dół zbocza. Syzyf w późniejszym czasie miał też wnuka Bellerofonta, który zabił przez nieostrożność swojego brata. wygląd -włosy koloru brązowego -na głowie drogocenna korona -wąsy i gęsta broda -dobrze zbudowany -średni wzrost -odziany w jedwabną szatę