Krzepnięcie krwi – naturalny, fizjologiczny proces zapobiegający utracie krwi w wyniku uszkodzeń naczyń krwionośnych. Istotą krzepnięcia krwi jest przejście rozpuszczonego w osoczu fibrynogenu w sieć przestrzenną skrzepu (fibryny) pod wpływem trombiny. Krzepnięcie krwi jest jednym z mechanizmów obronnych organizmu w wypadku przerwania ciągłości tkanek
erytrocyty - transport tlenu trombocyty - udział w procesach krzepniecia krwi eukocyty - udział w procesach odpornościowych 2.Kiedy naczynie krwionośne zostanie uszkodzone, krew wypływa przez ranę. Aby ograniczyć jej utratę i ułatwić regenerację naczynia, w miejscu zranienia powstaje skrzep. Tworzą go płytki krwi i rozpuszczone w osoczu białko. 1.Proces krzepnięcia krwi rozpoczynają płytki krwi, które przyklejają się do brzegów rany i zmniejszają wielkość uszkodzenia. 2. Następnie płytki krwi wydzielają substancję, dzięki której fibrynogen zmienia się w fibrynę. Włókna fibryny tworzą gęstą sieć, która zatrzymuje komórki krwi. 3.Sieć włókiem fibryny wzmacnia się i twardnieje, tworząc skrzep, który wypełnia ubytek w ścianie naczynia i zapoczątkowuje gojenie się rany
