Powstanie państwa Izrael ( krótki referacik)

Początki żydowskiego osadnictwa w Palestynie w czasach nowożytnych sięgają XIX wieku. Około roku 1881 Żydzi uciekający z Europy Wschodniej, głównie z Rosji i Rumunii, zaczęli osiedlać się w Palestynie i zakładać tam kolonie - była to tzw. pierwsza alija. Jednocześnie w całej diasporze dochodziły do głosu ideały syjonistyczne: wizja powrotu Żydów na tereny które opuścili w czasach biblijnych i utworzenia tam państwa żydowskiego. Podczas drugiej aliji (1904 - 1913) do Palestyny przybyło około 40 000 Żydów, wśród których liczną grupę stanowili syjoniści, nastawieni na kolonizację tych terenów i mający już pewne doświadczenia w organizowaniu kibuców - gospodarstw wzorowanych na socjalistycznych zasadach współwłasności. Rosnąca liczba Żydów (w roku 1914 roku Palestynę zamieszkiwało już około 90 000 Żydów) bardzo niepokoiła ludność arabską, która domagała się ograniczenia żydowskiej imigracji. To z kolei budziło protesty wśród syjonistów, próbujących zyskać poparcie dla swoich idei wśród społeczności międzynarodowej. Deklaracja Balfoura Jeszcze podczas trwania pierwszej wojny światowej, Wielka Brytania i Francja dokonały podziału Bliskiego Wschodu na swoje tereny wpływów. Francja objęła protektoratem Liban i Syrię, Wielka Brytania Irak i Palestynę. Pierwsza realna szansa utworzenia państwa żydowskiego w Palestynie pojawiła się 2 listopada 1917, kiedy brytyjski minister spraw zagranicznych, Arthur Balfour w imieniu rządu brytyjskiego wydał oświadczenie o poparciu dla idei stworzenia żydowskiej "narodowej siedziby" na tych terenach. Deklaracja Balfoura pomimo swojej ogólnikowości została dobrze przyjęta przez środowiska żydowskie. W latach 1919 - 1932 do Palestyny dotarło kolejne 30 000 imigrantów (trzecia alija), przede wszystkim syjonistów z Europy środkowej i wschodniej. Konflikt arabsko - żydowski W sierpniu 1921 protesty arabskie przeciw żydowskiemu osadnictwu osiągnęły punkt kulminacyjny: doszło do zamieszek w Jaffie, w wyniku których zginęło ponad sto osób. W tej sytuacji Brytyjczycy zdecydowali się na oderwanie części obszaru swoich wpływów i utworzyli tam arabski Emirat Transjordanii. Ponadto w czerwcu 1922 roku wydana została tzw. Biała Księga - dokument ograniczający Żydom możliwość osiedlania się w Palestynie i określający limity roczne imigracji. W latach 1924 - 1931 (czwarta alija) w Palestynie osiedliło się kolejne 80 000 Żydów - wśród nich około 60 000 polskiego pochodzenia. Brytyjskie próby uspokojenia antagonizmów arabsko - żydowskich w Palestynie nie przyniosły rezultatu: w 1925 roku Arabowie w wielu miejscowościach, między innymi w Hebronie, wywołali zamieszki antyżydowskie, w wyniku których zmarło kilkadziesiąt osób. Interwencja wojsk brytyjskich zakończyła rozruchy. Do kolejnych starć doszło w roku 1929 w Jerozolimie i Jaffie. Szukając wyjścia z tej sytuacji rząd brytyjski po raz drugi wprowadził limit dla żydowskich imigrantów oraz zablokował możliwość zakupu ziemi przez Żydów. Jednak dojście do władzy nazistów w Niemczech i rosnące nastroje antysemickie w Europie po raz kolejny kazały Żydom szukać schronienia w Palestynie. Piąta alija (1931 - 1940) spowodowała wzrost żydowskiej populacji o kolejne 250 000, pojawiło się ponadto zjawisko nielegalnej imigracji. Cały tekst: http://www.edulandia.pl/edukacja/1,124765,6496811,Powstanie_panstwa_Izrael.html#ixzz2nHWtwgHM

Wojna izraelko arabska. Plan budowy państwa Żydów w Palestynie przedstawił Herzl dowódca syjonizmu. Artur Balfour ogłosił deklaracje narodu brytyjskiego w 1917 r o utworzeniu państwa zydow Palestynie. Po I wojnie światowej nastąpiła imigracja żydów do Palestyny narodziło to konflikty izraelsko żydowskie po II wojnie imigracja rozrszerzyla się i rzad brytyjski zgłosił sprawę do ONZ w 1947 ONZ ogłosiło podział kraju na dwie cześci arabska i żydowska ale kiedy Izrael ogłosił niepodległość w 48r. wywołało to konflikt i atak oddziałów arabskich. Działania wojenne trwały do 49r. podpisano rozejm egipsko izraelski, Izrael powiększył swoje terytorium, Egipt dostal strefe gazy a Jordania cześć  Palestyny i Jerozolimy. Kryzys sueski 1956 Po ogłoszenie nacjonalizacji kanału sueskiego przez prezydenta Egiptu masera oddziały brytyjskie i francuskie oraz izraelskie podjęły interwencje w tym rejonie. mam nadzieję,że pomogłam dostałam z tego 4+