Kazimierz wielki był synem Wł.Łokietka.Objął rządy w 1333 roku koronując się natychmiast w Krakowie na króla polskiego.Lata panowania tego króla to czas wytężonej pracy władcy nad umocnieniem Polski, która była wyczerpana długoletnimi walkami o tron w Polsce, a także wojnami z Brandenburgią, Krzyżakami i Czechami. Dlatego od początku polityka Kazimierza zmierzała do osłabienia napięcia w stosunkach z sąsiadami, zagospodarowania kraju, wzmocnienia państwa. W 1343 zawarł w Kaliszu pokój z Krzyżakami, w którym za cenę zwrotu Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej zrezygnował z Pomorza. Wyrzekł się pretensji do większości księstw śląskich w zamian za zrzeczenie się pretensji do korony polskiej ze strony królów czeskich. Popierał rozwój miast, handlu, rzemiosła. Wzmacniał obronność kraju wznosząc zamki warowne i otaczając miasta murami obronnymi.Dążył do zbudowania jednolitego państwa i społeczeństwa, uporządkowania prawodawstwa, do podniesienia autorytetu króla, a osłabienia wpływów możnych kościelnych i świeckich.Dbał o utrzymanie równowagi między stanami, przestrzegał tolerancji wobec różnych wyznań.Założył uniwersytet w Krakowie .Wspólpracował z Węgrami. Poszerzył granice swego państwa przez przyłączenie po paroletnich walkach Rusi Czerwonej. Umierając w 1370 roku pozostawił Polskę zjednoczoną i zagospodarowaną i bogatszą.Z czasem nadano mu przydomek -Wielki. 2.W średniowieczu wykształconymi ludźmi byli przede wszystkim biskupi, księża i zakonnicy.Dlatego oprócz głoszenia chrześcijaństwa, Kościól miał misję cywilizacyjną. Duchowni byli doradcami władców, organizowali administrację i szkoły. Byli również twórcami nowych rozwiązań w gospodarce i opiekunami sztuki. Nowe szkoły powstawały w średniowieczu głównie przy kościołachNauczano najpierw nauk świeckich. Z czasem jednak przy klasztorach i katedrach zaczęto zakładać szkoły, gdzie grupy uczonych oddawały się studiom, prowadząc badania i tłumacząc teksty starożytne na łacinę. W ten sposób powstała scholastyka.Wokól uczonych zaczęli gromadzić się uczniowie, co dało początek uniwersytetom. W średniowieczu za najważniejszą z nauk uważano teologię.Uprawiano ją w klasztorach, dzięki niej rozkwitała literatura mistyczna, opisująca duchowe doświadczenia religijne..Z czasem teologia nabrała charakteru naukowego i zaczęto się interesować filozofią. Również muzyka średniowieczna rozwijała się dzięki doniosłej roli wyznaczonejprzez Kościól.
