Charakterystyka smoka jako istoty wrogiej człowiekowi.

Smoki pojawiały się w kulturach i legendach wielu krajów, zazwyczaj jako istoty niebezpieczne i groźne dla człowieka. Obraz smoka często przerażał człowieka, gdyż potwór ten powstał w ludzkiej wyobraźni, z połączenia tych elementów, których ludzie się zawsze bali. Myślę, iż nie można zapomnieć jak pięknym stworzeniem był smok – wielki, potężny barwny. Tolkien „swojego” smoka wzbogacił ponadto w pancerz z drogocennych kamieni. Długi, mocny ogon, to tylko niektóre atuty smoków. Często zdarzało się, że miały one jakiś słaby punkt, dzięki któremu dało się je zniszczyć. Zirytowane lub zdenerwowane smoki zionęły ogniem paląc wszystko na swej drodze.

Już w najdawniejszych czasach, smoki były uosabiane z wielką i nieobliczalną siłą, która była bardzo dużym zagrożeniem dla ludzi i przed którą nie było obrony. Zamieszkiwały one najróżniejsze miejsca. Jaskinie, pieczary czy zamki to tylko niektóre z miejsc gdzie można było je spotkać, wszystko po to, aby ukryć się przed człowiekiem – bynajmniej nie ze strachu, lecz dla spokoju. Niektóre smoki (Smaug – Tolkiena) strzegły skarbów, tajnych przejść, lub księżniczek zamkniętych w wieży zamku. Potwory te, posiadały wielki i nienasycony apetyt. Gdy były głodne pożerały bydło, trzodę, a niejednokrotnie również ludzi. Gdy zostały zdenerwowane wpadały w złość. Bywały wtedy nieobliczalne, paliły domy, zabijały ludzi i siały zniszczenie. Niektóre smoki nie robiły człowiekowi krzywdy, dopóki ten sam nie zaatakował.

Relacje pomiędzy smokami a ludźmi były tak rożne, jak rożne były smoki. Niektóre niszczyły wszystko bez powodu tylko dla celów destrukcyjnych, inne zaś, agresywne, lecz atakowały tylko wtedy gdy zostały do tego zmuszone lub sprowokowane. Jednak wszystkie one były dla człowieka postrachem, tępił je z bardzo dużą zawziętością, niejednokrotnie tylko po to, aby zdobyć skarby których owy smok strzegł. Ci, dla których smok był zabójczym potworem byli w stanie się wyprowadzić, aby tylko znaleźć się jak najdalej od tej bestii. Dzięki bardzo dużej przewadze człowieka, zniszczenie smoka możliwe było tylko wtedy gdy postępowało się racjonalnie, korzystając przy tym z głupoty lub zachłanności potwora.

Reasumując, smoki stanowiły zagrożenie dla człowieka, oraz całego jego dobytku. Walcząc z nim człowiek za wszelką cenę (niejednokrotnie za cenę życia) chce go pokonać. Pokonanie smoka było wyczynem chwalebnym i powodem do dumy. Można było tego dokonać tylko wtedy, gdy nie działało się siłą, lecz rozumem.

Dodaj swoją odpowiedź