Istota bezdomności w oparciu o "Ludzi bezdomnych".

W kontekście załączonego fragmentu „Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego i całej powieści rozważ, na czym polega istota „bezdomności” w przypadku Judyma i innych bohaterów powieści.

Stefan Żeromski, autor ?Ludzi bezdomnych?, ukazuje bezdomnośc zarówno Judyma jak i innych bohaterów powieści. Przedstawia nam różne warianty bezdomności zarówno w sensie dosłownym, czyli nieposiadanie domu i własnego ?kąta?, jak i w sensie metaforycznym czym jest wyobcowanie, odmiennośc od otoczenia czy nie możnośc wtopienia się w tło.

Główny bohaterem powieści Żeromskiego jest Tomasz Judym. Z zawodu jest lekarzem. Choć wybrany zawód i obracanie się w określonym, inteligenckim środowisku oddzieliły go od środowiska, z którego się wywodził i w którym dorastał, to jednak było to tylko oddzielenie pozorne ? w sercu cały czas pamiętał o swym robotniczym pochodzeniu. Jego osoba ukazuje nam bezdomnośc w różnym znaczeniu. Judym tak naprawdę nigdy nie wyzwolił się z kategorii bezdomnych. Bezdomnośc społeczna, która ujawnia się u bohatera tym, iż dzięki wykształceniu wzniósł się ponad poziom własnego środowiska, ale nie może znaleźć miejsca w nowym otoczeniu. Ponadto bohater nigdzie ni zagrzał miejsca ani w Warszawie czy Cisach. Ciągle skazany jest na szukanie nowego miejsca zamieszkania. Bezdomny jest również dlatego, ponieważ uznaje siebie za służebnika idei, jak sam mówi, musi być wolny. ?Nie mogę mieć ani ojca, ani matki,, ani żony, ani jednej rzeczy, którą bym przycisnął do serca z miłością, dopóki z oblicza ziemi nie znikną te podłe zmory.? Protestuje przeciwko złu, chce pomaga ludziom ubogim.

Bezdomną osobą jest również Joasia. W jej przypadku ujawnia się bezdomnośc społeczna. Umierają jej rodzice i skazana jest na tułanie się po świecie i podążanie o własnych siłach. Nie ma własnego kata i ciągle żyje u obcych. Jej bezdomnośc to bezdomnośc ?wysadzonych z siodła?- traci dworek na skutek powstania styczniowego i zmienionych warunków ekonomicznych ziemiaństwa. W znaczeniu dosłownym jej bezdomność polega na tym, iż nie posiada własnego domu. Jej bezdomnośc tak jak i Judyma , wyraża się przeciwko złu. Chce pomaga pozbawionych domu dosłownie.
Bohaterem nie pogodzonym z otaczającymi go realiami jest Korzecki. Być może ze względów politycznych ciągle się przeprowadza. Jego bezdomnośc rozumiana jest w sensie metaforycznym, tzw. bezdomnośc egzystencjalna. Bohater nie może pogodzic się ze złem. Ostatecznie, skomplikowana, słaba i wrażliwa jednostka, odrzuca świat popełniając samobójstwo. Jego postawa nawiązuje do postawy dekadenckiej.

Kolejnym bohaterem jest Wiktor Judym, brat głównego bohatera. Nie może pogodzić się z rzeczywistością. Wciąż, zmienia pracę. Jego bezdomnośc ma charakter emigracyjny ? bezdomnośc emigracyjna. Mianowicie podejmuje decyzje o wyjeździe do Szwajcarii, gdzie i tak nie będzie to miejscem jego stałego pobytu. W późniejszym czasie planuje wyjazd do Ameryki.

Bezdomnośc państwowa i narodowa charakteryzuje działaczy spiskowych, romantycznych pielgrzymów do wolnej ojczyzny; na przykład brat Joasi, Wacław, który jest powstańcem. Powstańcem jak i wiecznym emigrantem jest również stary Leszczykowski.

Judym i Joasia nie są jedynymi, których dotyka bezdomnośc. Dotyka ona również Korzeckiego, brata Joasi, czy tez Leszczykowskiego. W każdym przypadku ma ona jednak różne oblicza i wyrażana jest w kilku aspektach . Raz w znaczeniu dosłownym, charakteryzuje nędzę i ubóstwo, innym razem zaś w metaforycznym znaczeniu ukazuje brak miejsca dla idealistów w społeczeństwie, ludzi porzucających ojczyznę, czy też spiskowców, wyobcowanych ze społeczeństwa.