Wskaż zmiany jakie następują w rozwoju Chin :)

W 1949 produkcja przemysłowa podstawowych wyrobów, takich jak przędza bawełniana, wyroby odzieżowe, węgiel i stal spadła do poziomu od 1/5 do 2/3 produkcji przedwojennej. Największe zakłady przemysłowe kraju znajdowały się w posiadaniu zagranicznych przedsiębiorców, podobnie jak i większa część linii kolejowych i banków. Chiny były wówczas jednym z najsłabiej rozwiniętych krajów świata, dochód narodowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, najlepszy syntetyczny wskaźnik sytuacji gospodarczej kraju, sytuował je wśród państw najuboższych. Realizację powojennej polityki gospodarczej rozpoczęto od nacjonalizacji w przemyśle i kolektywizacji gospodarstw wiejskich. Do połowy lat 50. "socjalistyczna transformacja własnościowa" została ukończona. Rozwój gospodarki przebiegał w rytmie pięcioletnich planów, które wyznaczały cele w zakresie wzrostu inwestycji, dochodu narodowego i wielkości produkcji poszczególnych dóbr i usług. Największy nacisk w tym okresie położono na alokację środków do branż produkujących dobra inwestycyjne. W późnych latach 70., po śmierci Mao Tse-tunga, nowi przywódcy KPCh zdecydowali się na wprowadzenie poważnych zmian w gospodarce. Państwo znacząco ograniczyło swoją ingerencję w sprawy ekonomii, podjęto próbę stworzenia gospodarki socjalistycznej (socjalizm) opartej (częściowo) na zasadach rynkowych. Nowy system wprowadził duże zmiany w gospodarce rolnej, opartej dotychczas o kolektywy produkcyjne liczące po ok. 20-30 tys. członków. Zgodnie z zasadami nowej polityki, pojedyncza rodzina otrzymywała w dzierżawę pewną ilość ziemi, za co miała odprowadzać określoną ilość produktów rolnych. W przemyśle zmiany ograniczyły się do sposobu zarządzania i organizacji pracy oraz próby stworzenia systemu oceny przedsiębiorstw opartego o jego rentowność, nie, jak dotychczas, o globalną wielkość produkcji. Reformy w rolnictwie zakończyły się spektakularnym sukcesem, produkcja wzrosła w sposób znaczący. ShenzhenBogactwa naturalneNajwiększym niedostatkiem zasobów naturalnych Chin jest niewielka ilość ziem uprawnych i obszarów leśnych w stosunku do ogromnej liczby mieszkańców. Zajmując trzecie miejsce w świecie pod względem wielkości terytorium, Chiny posiadają tylko 100 mln ha ziem uprawnych (10% powierzchni kraju), co daje na jednego mieszkańca mniej niż 0,1 ha. Współczynnik ten jest jednym z najniższych w świecie. Chiny posiadają duże zasoby rud żelaza i metali nieżelaznych. Eksploatuje się pokłady chromu i niklu, w kraju znajdują się liczne złoża rud metali rzadkich, wykorzystywanych jako dodatki uszlachetniające w hutnictwie i przy produkcji broni nuklearnej. Posiadają duże złoża antymonu, miedzi, złota, tytanu, cynku i ołowiu oraz największe, szacowane na 60% światowych zasobów tego metalu, pokłady wolframu. Potencjał energetyczny kraju zaliczany jest do największych w świecie. Zasoby węgla kamiennego, ok. 100 mld ton, tj. 16% w skali całego świata, ustępują wielkością tylko pokładom amerykańskim i rosyjskim. Trudno w tej chwili ocenić zasobność złóż ropy naftowej, gdyż prowadzone od połowy lat 80. poszukiwania w dnie morskim mogą znacznie zmienić dzisiejszy stan rzeczy. Udokumentowane już złoża lądowe szacuje się na 3-5 mld ton, tj. 4% rezerw światowych. Potencjał hydroenergetyczny kraju jest zdecydowanie największy na świecie. Do tej pory jedynie znikoma jego część jest wykorzystywana.Rolnictwo i rybołówstwoChińska gospodarka rolna pokonała swój największy problem, którym był niedostatek ziem uprawnych. Dzięki zastosowaniu systemów irygacyjnych uprawia się na wielką skalę zboża, głównie ryż i pszenicę, kukurydzę, a także rośliny oleiste (soja, arachidy, rzepak, sezam), strączkowe, bataty i ziemniaki. Najważniejszą rośliną przemysłową jest bawełna. Poważne znaczenie mają także uprawy juty i tytoniu. Ponadto występują plantacje owoców cytrusowych, herbaty, trzciny i buraków cukrowych. Hodowla w porównaniu z produkcją roślinną ma znaczenie drugorzędne. Do najbardziej rozpowszechnionych zwierząt gospodarskich zalicza się bydło, trzodę chlewną, owce, kozy i konie, lokalnie wielbłądy, osły, muły, jelenie mandżurskie. Masowo hodowany jest drób, kraj zajmuje jedno z czołowych miejsc w świecie w hodowli jedwabnika morwowego. Rybołówstwo odgrywa ważną rolę w uzupełnianiu bilansu żywnościowego kraju. Poza rybami odławia się skorupiaki, małże, trepangi i inne zwierzęta morskie.PrzemysłJest najdynamiczniej rozwijającym się sektorem chińskiej gospodarki. Chiny rozwijając się przez trzy dekady, od 1949, w średnim tempie 10% rocznie, przekształciły się w światową potęgę przemysłową. Obecnie są wiodącym producentem bawełnianej przędzy i odzieży, znajdują się w czołówce wytwórców cementu, węgla, kwasu siarkowego, stali i energii elektrycznej. W porewolucyjnych Chinach, zgodnie z socjalistycznymi koncepcjami rozwoju gospodarczego, przy współudziale ZSRR i innych krajów socjalistycznych, rozbudowano do ogromnych rozmiarów przemysł metalowy i maszynowy. Wiele uwagi poświęcono produkcji obrabiarek, silników i maszyn ciężkich. Rozpoczęto produkcję traktorów, samochodów osobowych i ciężarowych. Duże znaczenie w warunkach chińskich posiada produkcja rowerów. W ostatnich czasach Chiny stały się wielkim producentem takich dóbr powszechnego użytku, jak: zegarki, maszyny do szycia, pralki i lodówki. Przemysł elektrotechniczny jest stosunkowo młody, lecz bardzo dynamiczny. Rozwija się w oparciu o współpracę z firmami zagranicznymi, głównie japońskimi, wytwarzając przede wszystkim komputery, radioodbiorniki, telewizory i inne urządzenia elektroniczne. Także przemysł chemiczny został stworzony niemal od podstaw w okresie istnienia ChRL. W związku z rosnącym wydobyciem ropy naftowej następuje szybka rozbudowa przemysłu rafineryjnego, dużą wagę przywiązuje się do produkcji nawozów sztucznych, szybko wzrasta ilość wytwarzanych tworzyw i włókien sztucznych, kauczuku syntetycznego. Tradycyjną specjalnością chińską jest przemysł jedwabniczy, który nie może jednak równać się pod względem wielkości produkcji z przemysłem bawełnianym. Z ważniejszych gałęzi przemysłu przetwórstwa spożywczego wymienić należy cukrownictwo, przy rozwoju którego znacznej pomocy Chinom udzieliła Polska.