Na klimat Europy wywiera wpływ szereg czynników, wśród których ważne znaczenie ma położenie geograficzne kontynentu, odległość wnętrza kontynentu od mórz i oceanów i ukształtowanie pionowe. Z szerokością geograficzną związane jest nasłonecznienie powierzchni lądu, długość dnia i nocy, a pośrednio rozkład temperatur, charakter gleb i roślinności. Sąsiedztwo mórz i oceanów wywiera wpływ na kierunki wiatrów, temperatury powietrza i wilgotności. Na południowych krańcach Europy długość najdłuższego dnia letniego wynosi około 14h 30min., na krańcach północnych natomiast dzień polarny łącznie z okresem zmierzchu i świtu cywilnego trwa kilka miesięcy. Zróżnicowanie czasu trwania dnia i nocy ma wpływ na temperatury powietrza, wyparowywanie wilgoci oraz wegetację świata organicznego. Na klimat Europy zasadniczy wpływ wywierają masy powietrza, napływające zwłaszcza znad Atlantyku i masy powietrza kontynentalnego znad Azji. Płynący wzdłuż wybrzeży Prąd Zatokowy (Golfstom) powoduje odchylenie termiczne osiągające na 50° szer. geogr. pn. +5°C, na 60° szer. geogr. pn. +8°C, na 70° szer. geogr. pn. około +12°C. W związku z "ogrzewaniem" Europy przez Prąd Zatokowy, wysunięty najdalej na północ kontynentu, port w Murmańsku nie zamarza w ciągu roku. Wpływ oceanicznych mas powietrza zaznacza się wyraźnie w Europie Zachodniej zimą. Na wschodnich krańcach kontynentu przeważają z kolei wpływy kontynentalnego powietrza azjatyckiego. Przenikaniu na obszar Europy oceanicznych lub kontynentalnych mas powietrza sprzyja jej charakterystyczne ukształtowanie powierzchni, zwłaszcza brak wysokich gór o układzi południkowym. Ukształtowanie pionowe kontynentu warunkuje lokalne zróżnicowanie cech klimatu, wyrażające się wyraźnie w piętrowym układzie zjawisk klimatycznych w górach. Ze wzrostem wysokości zaznacza się spadek temperatur powietrza. Powietrze suche wznoszące się w górę ochładza się adiabatycznie o 1°C (0,977°C) na każde 100m, natomiast powietrze nasycone wilgocią ochładza się średnio 0,5°C na każde 100m. Polska jest krajem nizinnym. Średnia wysokość terenu wynosi 173 m n.p.m. Charakterystyczną cechą ukształtowania powierzchni naszego kraju jest pasowy układ form rzeźby terenu. Wyróżniamy następujące pasy w kolejności od północy: pas pobrzeży, pas pojezierzy, pas nizin, pas wyżyn, pas gór. Najniżej położony punkt w naszym kraju - Raczki Elbląskie - 1,8 m p.p.m. ; najwyżej położony punkt - szczyt Rysy - 2499 m n.p.m. pozdrawiam ; )
