RYTM - podstawowa funkcja muzyki, porządkująca wszystkie zapisane znaki muzyczne w czasie. Nuty i pauzy mają określoną wartość rytmiczną. DYNAMIKA – Odnosi się do natężenia siły dźwięku oraz jego zmian w czasie trwania utworu. Dynamika posługuje się pojęciami określającymi siłę dźwięku; pianissimo possibile, pianissimo, piano, mezzo piano, mezzo forte, forte, fortissimo, fortissimo possibile. ARTYKULACJA – Jeden z elementów dzieła muzycznego. Artykulacja jest sposobem wydobycia dźwięków oraz łączenia ich ze sobą. Różne rodzaje artykulacji pozwalają na wydobycie z utworu jego charakteru i zamierzonej nastrojowości. Najpopularniejsze rodzaje stosowanej artykulacji to legato, staccato i portato, a także spiccato i porlarnento. TRÓJDŹWIĘK– akord będący współbrzmieniem dokładnie trzech dźwięków o różnej nazwie i wysokości. METRONOM(taktomierz) – wahadłowy przyrząd z podziałką, której liczby oznaczają ilość uderzeń wahadła na minutę. Skonstruował go na początku XIX w. J.N. Maelzel. Tempo wyznacza się na początku utworu przez podanie czasu trwania 1 nuty, np. (M.M.) ♪=120 itp. MELODIA (gr. meiloidia ‘śpiew’) – tworzy ją następstwo dźwięków różnej wysokości, zorganizowanych rytmicznie, przedstawiających logiczną całość. TEMPO-tempo muzyczne określa szybkość wykonania utworu. Kompozytorzy zazwyczaj określają tempo w jakim należy wykonać utwór. HARMONIA- współbrzmienie dźwięków, jeden z głównych elementów muzyki, obok melodii i rytmu. Pojęcie harmonii obejmuje zasady budowy (strukturę) akordów oraz reguły ich następstwa i łączenia.
