30 czerwca 1911 W dworze w Szetejniach przychodzi na świat Czesław Miłosz. 1929 Miłosz zdaje maturę i rozpoczyna studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie. Po kilku tygodniach przenosi się na wydział prawa. 1930 Debiut poetycki wierszami "Kompozycja" i "Podróż" w piśmie "Alma Mater Vilnensis". 1933 Nakładem Koła Polonistów Uniwersytetu Stefana Batorego ukazuje się pierwszy tomik wierszy Miłosza "Poemat o czasie zastygłym". Rok później otrzymuje tytuł magistra praw, a za stypendium Funduszu Kultury Narodowej wyjeżdża na rok do Francji. 1935 Czesław Miłosz rozpoczyna pracę w rozgłośni wileńskiej Polskiego Radia. Przygotowaje tomik "Trzy zimy" (1936) 1939-45 Po wybuchu wojny Miłosz jako pracownik Polskiego Radia zgłasza się na ochotnika do wojska do obsługi samochodu wyposażonego w sprzęt nadawczy. Zostaje zawrócony z linii frontu. Dociera do Rumunii, potem wraca na Litwę. W czerwcu 1940 do Wilna wkracza Armia Czerwona. Miłosz ucieka do Warszawy. Otrzymuje pracę woźnego w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestniczy w tajnych wieczorach poetyckich, pisze. W styczniu 1944 żeni się z Janiną Dłuską-Cękalską. W roku 1945 przenosi się z żoną do Krakowa.1946 Miłosz wyjeżdża na placówkę dyplomatyczną w Nowym Jorku. Rok później zostaje przeniesiony do Waszyngtonu jako attache kulturalny, a jesienią 1950 r. trafia do ambasady w Paryżu. W czasie nielicznych wizyt w Polsce popada w konflikty z władzą ludową. II wojna światowa (1939-1945) Po wybuchu wojny Miłosz znalazł się na froncie jako pracownik Polskiego Radia. Po wkroczeniu Rosjan na teren Polski przedostaje się do Rumunii, a potem z powrotem do Polski. W 1940 wydaje w Warszawie pod pseudonimem Jan Syruć tomik pt. „Wiersze”. W 1941 otrzymuje pracę woźnego w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. Przebywając w okupowanej Warszawie, zajmuje się pracą wydawniczą. Tłumaczy esej filozoficzny Jacques’a Maritaina „Drogami klęski”, wydaje antologię poezji antynazistowskiej pt. „Pieśń odległa”. Tworzy także poezję – w 1943 r. „Świat (poema naiwne)” oraz „Głosy biednych ludzi”. 1951 Miłosz przeprowadza się do Maisons Laffitte, siedziby Instytutu Literackiego kierowanego przez Jerzego Gioedroyca i zwraca się o azyl polityczny do władz francuskich. W "Kulturze" ukazuje się jego oświadczenie pt. "Nie" w którym wyjaśnia motywy zerwania z PRL-em: "Byłem cenionym polskim poetą i tłumaczem poetów innych narodów na język polski.(...) Przeciąłem moje związki z polską demokracją ludową i stałem się emigrantem, świadomy tego co to oznacza. Zrobiłem to w chwili, kiedy naśladowanie wzorów sowieckich stało się w Polsce obowiązujące dla pisarzy" 1953 "Zniewolony umysł" – pierwsza dokumentalno-publicystyczna książka Czesława Miłosza ukazuje się jednocześnie we Francji, Anglii, USA i Kanadzie. 1955 Wychodzi obficie czerpiąca z litewskich wspomnień powieść "Dolina Issy" , którą Miłosz sam nazywa autoterapią w czasach politycznego sporu wokół jego osoby i własnego kryzysu twórczego. 1960 Miłosz odpowiada na zaproszenie Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i przenosi się do USA. Zostaje wykładowcą na Wydziale Literatur i Języków Słowiańskich. Będzie pełnił tę funkcję przez następnych 20 lat, nie zaniedbując własnej twórczości. Jego kolejne tomiki i eseje nie ukazują się jednak w oficjalnym obiegu w Polsce. Wydaje je głównie Instytut Literacki w Paryżu. 1978 Poeta otrzymuje Międzynarodową Nagrodę Literacką Neustadt, jedno z najwyższych wyróżnień w tej dziedzinie, nazywane "małym Noblem". 1980 8 grudnia Czesław Miłosz jako pierwszy polski poeta odbiera w Sztokholmie Nagrodę Nobla. W swoim wystąpieniu mówi: "Moje znalezienie się na tej trybunie powinno być argumentem dla wszystkich tych, którzy sławią daną nam od Boga, cudownie złożoną nieobliczalność życia”. (cytat za: „Rzeczpospolita”). W PRL po raz pierwszy od 1945 roku zostają wydane tomiki jego poezji: "Gdzie słońce wschodzi i kędy zapada" (w Znaku) oraz "Wiersze wybrane" (nakładem PIW). 1981 Czesław Miłosz przyjeżdża do Polski, po raz pierwszy po latach wygnania. W Gdańsku spotyka się z Lechem Wałęsą i innymi przywódcami Solidarności. Składa kwiaty pod pomnikiem Poległych Stoczniowców, na którym widnieje cytat z jego wiersza "Który skrzywdziłeś".1982 Miłosz obejmuje katedrę na Uniwersytecie Harvardzkim w Cambridge. 1986 Umiera żona poety Janina. 1989 Czesław Miłosz ponownie przyjeżdża do polski, otrzymuje doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 1991 Zbiór wierszy "Dalsze okolice" (Znak). 1992 Czesław Miłosz żeni się z Carol Thigpen, doktorem nauk historycznych, dziekanem na uniwersytecie w Atlancie. W tym samym roku otrzymuje honorowe obywatelstwo Litwy i po raz pierwszy po wojnie odwiedza rodzinne strony. 1993 Miłosz zostaje Honorowym Obywatelem Krakowa i otrzymuje od jego władz mieszkanie. Przez kilka lat spędza tu ciepłe miesiące, na zimę wracając do Kalifornii. 1999 Wydawnictwo Literackie i Znak rozpoczynają wydawanie "Dzieł zebranych" Czesława Miłosza, kilkudziesięciotomowego zbioru wszystkich utworów noblisty pod patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2002 W sierpniu umiera żona poety Carol. 14 sierpnia 2004 W Krakowie w wieku 93 lat umiera Czesław Miłosz. Mimo protestów środowisk narodowościowych zostaje pochowany w Krypcie Zasłużonych w kościele na Skałce.
