tak jak mam w zeszycie tak ci napisze 1.NAZWA ROMANTYZM: Wywodzi się pośrednio z łacińskiego "romanus”: rzymski - choć wcale nie o rzymską kulturę tu chodzi. Nazwę "romańskie" stosowano wobec języków tubylczych w prowincjach rzymskich, romansami zaś zwano podania i legendy tych ludów - pełne baśniowości i fantastyki. RAMY CZASOWE: Europa: 1789 (Wybuch Wielkiej Rewolucji Francuskiej) – 1848 (Wiosna Ludów), Polska: 1822( wydanie tomu "Poezji" Adama Mickiewicza) – 1863 (Wybuch powstania styczniowego). Wiek XIX był wiekiem romantycznej wiary w uczucie, w stwory wyobraźni, zjawy, duchy, bunt i spisek. Byt także wiekiem rewolucji przemysłowej. To właśnie wiek XIX powie światu, że dyliżans i koń nie są jedynymi środkami lokomocji. Powstają pierwsze lokomotywy. W 1866 linia telegraficzna połączy obie półkule. Potem ludzie wymyślą telefon. Fotografia tak dobrze nam znana i lubiana rodzi się w 1818 roku. Wiek XIX to wiek namiętności, zupełnie inny niż wiek XX, który wstydzi się uczuć. Wiek XIX - epoka pojedynków, peleryn i cylindrów - był zdominowany przez ideał serca i duszy. Ale rozum i nauka wcale nie umarły. Przeciwnie -postęp wiedzy ówczesnej był ogromny i wiele naszych dzisiejszych cudów techniki źródła swoje ma w Filozofowie niemieccy byli ojcami teorii romantycznego światopoglądu. Ogólnie mówiąc, głosili następujące postulaty: - W procesie poznawania świata należy posługiwać się wyobraźnią, przeczuciem, intuicją, - Ducha należy pozostawić ponad materią hierarchii wartości, - Świat ma w rzeczywistości naturę duchową, materia jest sprawą drugorzędną (spirytualizm), - Za pomocą rozumu świata zbadać ani rozpoznać nie można, - Poezja jest wyrazem geniuszu - elementem boskości w człowieku - wyobraźnia zaś najważniejszym czynnikiem sprawczym poezji. 2, Wallenrodyzm-Jest to postawa skrajnego poświęcenia się dla ojczyzny, przy użyciu każdych możliwych środków wiodących do realizacji tego celu. Dopuszcza się nawet możliwość niehonorowej, podstępnej i zdradzieckiej walki z wrogiem.Reprezentatywnym przykładem takiej postawy jest postać, od której wzięła się jej nazwa - Konrad Wallenrod z utworu Adama Mickiewicza pod tym samym tytułem. Jest to bohater tragiczny, zmuszony przez okoliczności polityczne do wyboru pomiędzy patriotyzmem a szczęściem osobistym. Jego dramat jest dodatkowo pogłębiony przez konieczność uciekania się do zdrady i podstępu, zamiast otwartej walki. Konrad Wallenrod jest w stanie dokonać heroicznego czynu, przeżywa jednak chwile moralnego wahania i zwątpienia, wynikające ze złamania rycerskiego kodeksu. Jego wewnętrzny dramat jest tym większy, że wie, że złamał życie nie tylko sobie, ale także kochającej go żonie. Czyn, którego dokonał, wyniszcza go od środka, powodując wielki konflikt moralny. Konrad Wallenrod ma świadomość, że jego tragiczny los musi zakończyć się równie tragiczną śmiercią - wypełniwszy swoją spiskową misję popełnia samobójstwo.
