1. Poruszaj się tylko po wyznaczonych szlakach turystycznych. 2. Nie niszcz i nie zbieraj roślin w tym owoców runa leśnego. 3. Nie chwytaj i nie płosz zwierząt. 4. Na rowerze poruszaj się tylko po wyznaczonych do tego celu drogach. 5. Uprawianie sportów zimowych może odbywać się tylko po wyznaczonych do tego celu terenach. 6. Po polskiej stronie obowiązuje zakaz wprowadzania psów na całym obszarze; na czeskiej stronie psy muszą być prowadzone na smyczy. 7. Zachowuj się cicho, nie krzycz, nie śpiewaj, nie używaj odbiorników radiowych. 8. Nie biwakuj i nie pal ognia. 9. Zabronione jest zbieranie i wydobywanie skał i minerałów. 10. Śmieci zabiej ze sobą lub zostawiaj w wyznaczonych miejscach w schroniskach. licze na naj
Nie dokarmiaj – Dla wielu ludzi jest to przepis bardzo niezrozumiały, dzielenie się jedzeniem wydaje się tak humanitarne. Nie dla zwierząt. Popularne dokarmianie w każdym przypadku powoduje nieodwracalne szkody. Pstrągi w Morskim Oku regularnie otrzymują fragmenty chleba i bułek. Taka dieta u żywiących się owadami ryb powoduje choroby układu pokarmowego prowadzące do śmierci. Orzechówka krótkodzioba od tysiącleci zbierała sobie zapasy na zimę, chowając orzeszki limby w zakamarkach skał. Zapominając o niektórych z nich przyczyniała się do rozsiewania ciężkich nasion w bardzo odległych miejscach. Obecnie, masowe dokarmianie tego rzadkiego ptaka zagraża populacji limby. Stały dostęp do łatwej żywności sprawia, że ptaki zapominają o gromadzeniu zimowych zapasów. Również tragiczny los dotyka inne zwierzęta ,,wspomagane” przez człowieka: Lisy, niedźwiedzie, jelenie, kruki, wiewiórki, sójki czy kaczki krzyżówki na ogół chętnie wykorzystują dobre intencje ludzi poddając się procesom synantropizacji (z gr. syn – wespół, anthropos – człowiek) Adaptacja zwierząt do tych warunków powoduje jednak stopniowy zanik naturalnych mechanizmów eliminacji osobników słabych i obciążonych wadami genetycznymi, osłabienie kondycji, zatracenie umiejętności zdobywania pokarmu w naturalnym środowisku i nieumiejętność wychowywania potomstwa. Stałe uzależnienie od człowieka oznacza powolny wyrok śmierci, a dla takich drapieżników jak niedźwiedzie, odwiezienie do ZOO lub wręcz odstrzelenie.Nie śmieć – na szlakach turystycznych i na drodze do Morskiego Oka nie spotkacie koszy na śmieci. To nie lenistwo lecz konieczność. Zapachy dochodzące z przepełnionych worków zwabiają zwierzęta, powodując stopniową synantropizację, ale są również przyczyną śmierci. Owady, niejednokrotnie chronione prawem, giną w butelkach z resztkami słodkiej cieczy. Do butelek wchodzą wtedy i nie mogą się wydostać drobne gryzonie, wśród nich zdarzają się nawet polnik i darniówka tatrzańska, będące endemitami czyli gatunkami występującymi na świecie wyłącznie w Tatrach. Resztki jedzenia połykane przez zwierzęta wraz z opakowaniami wywołują urazy przewodów pokarmowych i długotrwałe męczarnie. Nawet tak popularne wrzucanie monet do jeziora na ,,szczęście” powoduje skażenie środowiska uwalnianymi z monet związkami metalu.Nie hałasuj – gęsta sieć szlaków turystycznych powoduje że Twój podniesiony głos jest słyszany przez zwierzęta nawet w odległych od szlaku rejonach. Pamiętaj że jesteś w ich domu, gdzie zwierzęta rodzą i wychowują swoje młode potrzebując, tak jak ludzie wiele spokoju.Nie zabijaj – wbrew pozorom zakaz ten nie jest adresowany do przestępców. W parku narodowym Jesteś otoczony wyjątkowo rzadkimi gatunkami fauny i flory. Niewiedza bardzo często prowadzi do zrywania chronionych roślin i zabijania rzadkich owadów np. motyli.Nie zbaczaj ze szlaku – kępa dorodnych jagód przy ścieżce bardzo często kusi przygodnych turystów. Jeżeli jednak jest ich w ciągu dnia kilka tysięcy, łatwo wyobrazić sobie wydeptane przez nich klepisko. Skracanie szlaku może również zakończyć się zadeptaniem ptasiego gniazda wymoszczonego w wysokiej trawie.Unikaj ognia – wokół Ciebie znajduje się mnóstwo łatwopalnego materiału. Zaprószenie ognia stanowi zagrożenie nie tylko dla przyrody mogąc spowodować niepowetowane straty, ale przede wszystkim dla Ciebie i Twojej rodziny. Ze środka płonącego lasu nie ma ucieczki.
