Jak każdego dnia dojeżdżalem do szkoly razem z moimi rodzicami. Droge od dawna znalem na pamiec, gdyz jezdzilem tedy od pierwszych dni mojej edukacji. Tak wiec podróż byla juz dla mnie rutyna jak i dla pozostalych podrozujacych razem ze mna. Te same zakrety, te same skrzyzowania, te same widoki - juz dawno zapisane w pamieci. Jednak dzisiaj, niespodziewanie podroz zostala nam urozmaicona wbrew naszej woli. Otóż jechalismy szeroka szosa w strone miasta, gdy nagle uslyszelismy strasznie glosny warkot silnika. Moj tata - milosnik motoryzacji od razu stwierdzil, ze musi to byc silnik o wielkiej mocy. I zaczelo sie patrzenie w lusterka w poszukiwaniu pojazdu posiadajacy tak potezny silnik. Wszyscy bylismy rozkojarzeni. Nagle uslyszelismy pisk opon sakochodu jadacego przed nami. Szybka reakcja kierowcy uchronila nas przed kolizja. I wyjasnilo sie z kad dochodzil ten glosny warkot silnika. Na srodku ulicy stanal najprawdziwszy czolg. W pelni gotowy do dzialan zbrojnych. Lufa czolgu skierowala sie w nasza strone. Wszyscy odpielismy pasy gotowi do ucieczki, chociaz i tak bysmy nie zdazyli zbiec przed lecacym pociskiem. Wlaz czolgu otworzyl sie. Wszyscy czekalismy w napieciu co sie stanie. Ze srodka wyszedl zolnierz w pelnym umundurowaniu bojowym. Na czapce mial czerwona gwiazde, po tym poznalem ze jest to zolnierz armii rosyjskiej, ale co on robi na autostradzie w Polsce? Podszedl do naszego samochodu. Ojciec otworzyl szybe. Zolnierz po chwili milczenia przemowil po polsku, choc w jego glosie znac bylo rosyjski akcent. Powiedzial ze sie zgubil. Zapytal, ktoredy najszybciej dojedzie do Afganistanu. Wszyscy podrozni szeroko otworzyljsmy oczy. Do Afganistanu? i to przez Polske? Rozni ludzie sie trafiaja. Obdarowalismy zolnierza mapa polski i skierowalismy go na zachód - do niemiec. To spotkanie zostaje w mojej pamieci juz do konca. Po tym zdarzeniu, kazdy przejazd ta droga byl fascynujacy bo w koncu mogla sie trafic podobna historia. Nawet opisalem to zdarzenie na wypracowaniu z jezyka polskiego, ale niestety nauczyciel mi nie uwierzyl.
