Pierwsze konflikty i przebieg wojen. Początkowo stosunki z Kartaginą układały się bardzo dobrze. Jednak spory o wpływy polityczne i gospodarcze stały się przyczyną konfliktu między Rzymem a Kartaginą. Pierwszym konfliktem, który rozpoczął ekspansję Rzymian były wojny o Sycylię z Kartagińczykami, którzy wcześniej zasiedlili tę wyspę. Dążenie Rzymian do zajęcia Sycylii, na której stale rozszerzali zakres swojego panowania Kartagińczycy stało się przyczyną wybuchu I wojny punickiej i otworzyło długi okres walk o hegemonię na Morzu Śródziemnym. I wojna punicka trwała od 264-241r.p.n.e. Akcja bezpośredniego uderzenia na Kartaginę skończyła się klęską dla Rzymian. Po kilku latach drobnych bitew i dążenia do honorowego zakończenia wojny Kartagina pod dowództwem Hamilkara Barkasa przeszła do działań ofensywnych, które przyniosły Kartagińczykom wiele sukcesów. Tym samym Rzymianie zdobyli się na wielki wysiłek i dużymi nakładami wybudowali 200 pięciorzędów , nad którymi dowództwo objął Gajusz Lutacjusz Katalus. Pod jego dowództwem flota Rzymska zadała Kartagińczykom decydującą klęskę. Kartagina przyjęła wówczas zaproponowane warunki pokojowe. Musiała zapłacił w ciągu 10 lat kontrybucję w wysokości 3200 talentów, zrezygnować z wysp: Sycylii, Korsyki i Sardynii oraz zlikwidować flotę. Do wybuchu II wojny punickiej (218-201 p.n.e.) doprowadziła rywalizacja obu państw na terenie Hiszpanii. Wtedy to Kartagińczycy pod dowództwem Hannibala zaatakowali Rzym, przeprowadzając swoje wojska drogą lądowa przez Hiszpanię i Alpy do północnej Italii. W 216r.p.n.e w bitwie pod Kannami Kartagina odniosła sukces niszcząc doszczętnie 90 tys. armie rzymską. Losy II wojny punickiej rozstrzygnęły się w bitwie pod Zamą w 202r.p.n.e. Tutaj to z kolei Rzymianie otoczyli Kartagińczyków i odnieśli zwycięstwo. Kartagina musiała nagiąć się pod dyktatem Rzymian i przestala być potęgą. W 201r.p.n.e zawarła pokój, na mocy, którego musiała oddać flotę, posiadłości poza Afryką oraz zapłacić kontrybucję w wysokości 10 tys. talentów. Nie mogła tez prowadzić żadnych wojen bez zgody Rzymian. Pretekstem do wybuchu III wojny punickiej (149-146 p.n.e.) było wypowiedzenie wojny Masynissie przez Kartaginę. Rzym zaproponował wówczas Kartaginie warunki, na które miasto nie mogło się zgodzić ( zburzenie miasta i dobrowolne osiedlenie się w głębi lądu). Po dwuletniej zaciekłej obronie miasto zostało zdobyte przez wojska Sypiana Młodszego i doszczętnie zniszczone. Ludność sprzedano w niewolę, ruiny miasta posolono i zrównano z ziemią, a prowincję utworzoną z posiadłości Kartaginy nazwano Afryką. Każda z wojen pomimo zmiennego przebiegu i okresów przewag Kartagińskich (szczególnie pod wodzą Hannibala), przyniosła wygraną Rzymianom, którzy stopniowo przejmowali posiadłości i wpływy Kartaginy, by w końcu zniszczyć ją zupełnie, a ich ludność zgładzić lub oddać w niewolę. Zwycięstwa w wojnach punickich pozwoliły Rzymianom na stworzenie imperium rzymskiego w zachodniej części Morza Śródziemnego, jak też militarnych i gospodarczych podstaw do późniejszej ekspansji w kierunku wschodnim. Zniszczenie Kartaginy było jednym z najistotniejszych zdarzeń kulturotwórczych, kształtujących świadomość społeczeństwa rzymskiego, świadectwem wytrwałości i bezwzględności państwa, dążącego do wpływów politycznych i gospodarczych oraz ich rozszerzenie.
Pewnego dnia Zygmunt I Stary siedział sobie w ogrodzie gdy nagle jego małżonka powiedziała że mistrz zakony krzyżackiego chce złożyć mu hołd. nie mam pomysłu
