OPISZ OBRAZ LEONARDO DA VINCI "DAMA Z ŁASICZKĄ" POMOCY 

Malowidło przedstawia portret kobiety trzymającej gronostaja, wcześniej uważanego za łasiczkę lub fretkę. Na pierwszym planie widać młodą, piękną kobietę o jasnej twarzy. Jej włosy są ciemne, przepasane na czole cienkim rzemykiem i gładko zaczesane do tyłu w mały warkocz. Pokryte są także przezroczystym woalem. Tajemnicza dama ma drobne usta i szare, duże oczy. Jest ona zwrócona w lewą stronę, zaś ciało ma odchylone do tyłu. Na smukłej, alabastrowej szyi znajdują się czarne korale. Kobieta ubrana jest w aksamitną, kolorową suknię z rozciętymi, szerokimi rękawami oraz głębokim dekoltem w kwadrat. Dama trzyma ułożone na jej łonie małe, jasnobeżowe zwierzątko. Gronostaj unosi swoją głowę i również patrzy w lewą stronę. Tło obrazu jest ciemne, przez co malarz wyeksponował damę i zwierzę. Umiejętnie wydobyta światłocieniem tektonika ciała Gallerani i gronostaja sprawiają wrażenie, że patrzy się na zupełnie realną postać. Ciekawostka: W 1800 r. „Damę z gronostajem” zakupił książę Adam Jerzy Czartoryski jako prezent dla swojej matki – Izabeli. Wówczas jeszcze nie znano historii tego obrazu oraz tożsamości modelki. Dzieło to przenalizowano dopiero w XX wieku, wyniku czego dziś znamy najbardziej prawdopodobną interpretację „Damy z łasiczką”. Obraz ten początkowo wystawiano w Domu Gotyckim w Puławach. Podczas powstania listopadowego wywieziono go do Paryża. Został sprowadzony do Krakowa, do Muzeum Czartoryskich dopiero ok. 1880 roku. W czasie II wojny światowej obraz da Vinci został zagrabiony przez Niemców. W 1946 r. wrócił on do Polski.