Konwencja dramatu "Antygona" Sofoklesa.

Akcja w Antygonie rozgrywa się w ciągu jednego dnia (wszystkie wydarzenia rozpoczynają się przed wschodem słońca), bo taka była zasada starożytnej tragedii. Wydarzenia w utworze dzieją się w ciągu jednego dnia, w jednym miejscu (przed pałacem królewskim w Tebach). Antygona Sofoklesa jest tragedią. Gatunek ten (obok komedii) należy do rodzaju literackiego zwanego dramatem.

Konfliktem tragicznym, czyli problemami znajdujące sie pomiędzy głównymi bohaterami utworu (Antygoną i Kreonem) były:
- Prawo ludzkie, a prawo boskie, Antygona jest pewna tego, że nakazy Bogów powinny być wykonywane niezależnie od panującego prawa ludzkiego.
- Państwo a jednostka, w tej części Kreon był pewien, że jak poddani przestaną przestrzegać ścisłych regół to państwo upadnie, Antygona temu twierdzeniu się sprzeciwiała, jej zdaniem każdy obywatel powinien od państwa czegoś oczekiwać.
- Uczucie a rozum, Antygona kieruje się rozumem, sercem, miłością do brata i szacunkiem dla zmarłych. Kreon kieruje się racjami rozumu, logiką i prawem.

Antygona Sofoklesa ze względu na swą kompozycję dzieli się na 8 części:
- Prologos, który wprowadza czytelnika w wydarzenia dramatu.
- Parados, w którym następuje pierwsze wejście chóru i jego przewodnika.
- Pięć epejsodionów i pięć stasiomonów, są one między sobą przeplatane. W tej części kompozycji znajdują się także wejścia chóru. W epejsodionie IV następuje punkt kulminacyjny tragedii.
- Exodos, zakończenie i ostatnie wejście chóru.

W budowie akcji Antygony możemy wyróżnić także elementy takie jak:
- zawiązanie akcji czyli pierwsze wydarzenie lub czyn bohatera decydujące o rozpoczęciu akcji,
- punkt kulminacyjny stopień najwyższego napięcia w, którym czytelnik jest bardzo ciekaw dalszego rozwoju akcji,
- rozwiązanie akcji czyli nagły i gwałtowny spadek napięcia.