NEOIMPRESJONIZM Neoimpresjonizm to kierunek w malarstwie Francuskim. Za jego początek uważa się rok 1880, kiedy to francuski malarz,twórca pointylizmu,Georges Seurat zastąpił w swoich dziełach tradycyjną technikę impresjonistów ścisłą metoda budowania obrazów z użyciem odkryć naukowych w dziedzinie optyki,fizjologii i psychologii widzenia a także analizy światła i koloru. Sam termin, neoimpresjonizm został stworzony przez krytyka sztuki, Felixa Feneona. Neoimpresjonizm opierał się na zasadzie dywizjonizmu oraz technice puentylizmu. Ten kierunek malarstwa wymagał naukowego podejścia malarza do sztuki. Nie mieszano farb na palecie, ponieważ stosowanie metody punktowego nakładania czystego koloru farby w odpowiednim ułożeniu i konfiguracji z innymi kolorami sprawiało,że mieszały się one w oczach widza.Aby osiągnąć zamierzony efekt, odbiorca nie powinien stać zbyt blisko obrazu. Neoimpresjonizm wymagał od malarza dużo cierpliwości, oraz znajomości conajmniej podstawowych zasad optyki. Chcieli oni zrewolucjonizować malarstwo, wykluczyć subiektywność twórcy oraz nieprzemyślane ruchy pędzla. przykłady : Paul Signac, Śniadanie, 1886-1887 Georges Seurat, Parada, 1889 (detal)
