Wklej i opisz budowę dwóch instrumentów z każdej grupy. np. instrumenty szarpane :)

instrumenty dente drewniane  - na jednym końcu instrumentu znajduje się ustnik (istnieję trzy rodzaje ustnika - szczelina, stroik pojedynczy i stroik podwójny ) Źródłem dźwięku w instrumentach dętych drewnianych jest przepływ powietrza, którego siła jest regulowana przez zakrywanie otworów w korpusie instrumentu. Ponieważ przykrywanie wielu otworów na raz byłoby trudne lub nawet niewykonalne, w wielu instrumentach dętych drewnianych stosuje się mechanizm klapowy. Fagot - instrument o niskim tenorowym i basowym brzmieniu. Posiada stroik podwójny, który łączy z korpusem metalowa rura.Instrument składa się z sześciu części: stroika, esu, skrzydła, stopy, rury basowej oraz czary głosowej. Tworzą one kanał o długości ponad 2,4 m. Otwory nawiercone na długości instrumentu w większości otwierane i zamykane są klapami (tylko 5 – e, d, c, h, a – bezpośrednio palcami). klarnet - składa się z prostej, cylindrycznej drewnianej rury z otworami zamykanymi klapami. Klarnet podzielony jest na 5 części: ustnik, baryłkę, korpusy: górny i dolny, oraz czarę głosową. Części te w futerale przechowuje się osobno, a do grania montuje się je składając i wkładając odpowiednio toczone końcówki jednych części w drugie. Instrumenty dęte blaszane- ustnik a w większości przypadków także cały instrument, wykonany jest z metalu.Cechą charakterystyczną instrumentów blaszanych jest brak stroika, którego rolę przejmują usta grającego podczas przyciskania ich do ustnika. Puzon - W puzonie suwakowym zmiana długości instrumentu odbywa się za pośrednictwem teleskopowego elementu - rury w kształcie litery U (suwaka) połączonej przesuwnie z główną częścią instrumentu. Luz pomiędzy dwiema rurami tworzącymi teleskop jest na tyle mały, by utrzymać odpowiednie ciśnienie wewnątrz instrumentu, lecz zarazem na tyle duży, by umożliwić swobodne przesuwanie się rur względem siebie. Trąbka -Współczesna trąbka składa się z metalowej rury, najczęściej wykonanej z mosiądzu, rzadziej z metali szlachetnych. Rura skręcona jest w pętlę. Z jednej strony zakończona kielichowym lub stożkowym ustnikiem, a z drugiej rozszerzeniem w kształcie dzwonu (czarą). Instrumenty dęte klawiszowe- powietrze tłoczone jest za pomocą miecha lub innego urządzenia spręzającego. Dopływem powietrza do poszczególnych części instrumentu steruje się przy pomocy klawiatury i tzw. mechanizmu rejestrowego  akordeon - Strona basowa: guziki ułożone w rzędy i szeregi. Szeregi są ułożone według koła kwintowego.Strona melodyczna – może posiadać klawiaturę typu fortepianowego lub guziki ułożone chromatycznie w rzędach trzech do pięciu (są również akordeony guzikowe czterorzędowe). Organy - Najogólniej rzecz biorąc instrument ten składa się z trzech zasadniczych elementów: grupy piszczałek, mechanizmu gry oraz aparatu tłoczącego powietrze. Najbardziej eksponowaną częścią tego instrumentu jesz szafa organowa, stanowiąca obudowę wszystkich elementów i mechanizmów składowych organów. Szafa organowa pełni dodatkowo rolę rezonatora akustycznego, oraz funkcję dekoracyjną (zwłaszcza jej najbardziej widoczna frontowa część nazywana prospektem). Inną widoczną częścią organów jest stół gry (kontuar) z klawiaturą lub klawiaturami ręcznymi (manuałami), klawiaturą nożną (pedałem) oraz różnorodnymi przyciskami, manubriami, przełącznikami ręcznymi lub nożnymi itp... Praktycznie cała reszta elementów składowych klasycznych organów nie jest widoczna na zewnątrz, oczywiście oprócz piszczałek umieszczonych w prospekcie.  Instrumenty strunowe szarpane - wzbudzenie drgań struny odbywa się poprzez jej szarpnięcie. Może być to bezpośrednie szarpnięcie gołymi lub uzbrojonymi palcami, lub - jak to ma miejsce w klawiszowych instrumentach szarpanych za pomocą drewnianego pióra (klawesyn) - uderzenie w klawiaturę. Harfa -Współczesna harfa pedałowa o podwójnym wcięciu ma 46 lub 47 strun nastrojonych diatonicznie w Ces-dur i 7 pedałów, służących do przestrajania strun jednoimiennych. Harfa taka umożliwia przestrajanie 44 strun (tj. wszystkich z wyjątkiem jednej lub dwóch najniższych i jednej najwyższej) o jeden lub dwa półtony, a zatem używanie wszystkich tonacji.  Klawesyn- W instrumencie tym struny zostają wzbudzone poprzez mechanizm skoczków zaopatrzonych w tzw. "piórka" wykonane z twardych partii piór ptasich, twardej skóry lub współcześnie z tworzyw sztucznych. "Piórka" wprawione w ruch za pomocą mechanizmu klawiszowego szarpią struny naciągnięte nad płytą rezonansową. W typowej formie wykształconej w XVI wieku, klawesyn miał najczęściej co najmniej podwójny naciąg strun, oraz jeden, lub - podobnie jak w organach - dwa manuały (klawiatury).  Instrumenty strunowe smyczkowe - struna wprowadzana jest w stan wibracji za pomocą smyczka, przesuwanego po strunie – legato, detaché, lub uderzając w nią włosiem – spiccato. skrzypce-Pudło skrzypiec składa się z dwóch lekko wypukłych płyt, Płyty mają boczne wycięcia w kształcie litery C. Na górnej płycie umieszczone są otwory rezonansowe w kształcie litery f, zwane również efami. Górna płyta wzmocniona jest belką przebiegającą pod struną G. Od wewnątrz płytę górną i dolną rozpiera drewniany kołeczek zwany duszą  Do pudła rezonansowego przymocowana jest szyjka, na niej znajduje się gryf  a całość kończy komora kołkowa z główką zwykle w charakterystycznym kształcie ślimaka. 4 struny, podparte na podstawku (zwanym też mostkiem), napinane są za pomocą kołków umieszczonych w komorze kołkowej. Skrzypkowie bardzo często w otwory zaczepienia strun  zakładają jednak mikrostroiki  Strunnik zaczepiony jest zyłką do guzika umieszczonego w dolnej części skrzypiec. wiolonczela -Wiolonczela składa się z dużego pudła rezonansowego z dwoma otworami w kształcie stylizowanej litery f (ef) oraz szyjki z bezprogową podstrunnicą, zakończoną główką w charakterystycznym kształcie ślimaka. Struny, podparte na mostku (zwanym też podstawkiem), napinane są za pomocą klinowych naciągów – kołków,  Instrumenty perkusyjne - źródłem dźwięku jest drganie całości lub części instrumentu, które jest wywoływane uderzeniem odpowiedniej części instrumentu pałką, szczotką lub dłonią lub też potrząsaniem całym instrumentem.

Instrumenty strunowe smyczkowe: np: Altówka-ma budowę podobną do skrzypiec, jest niewiele większa i ma ciemniejszą barwę. Instrument ten, podobnie jak wszystkie smyczkowe posiada cztery struny o stroju: a1 d1 g c. Posiada pudło rezonansowe, dwa otwory z których wydobywa się dźwięk, tzw. "efy", kołki, prożek, podstawek, duszę, guzik, szyjkę, gryf, podstrunnicę, maszynki i podbródek.Można na nim grać za pomocą smyczka, ale tez i palcami szarpiąc o strunę (pizziccato). Nuty na altówkę są zapisane w kluczu altowym. Artysta, który gra na altówce to altowiolista lub altowiolistka.  Wiolonczela- jest większa od altówki, gra się na niej w pozycji siedzącej. Do opierania instrumentu o ziemię służy tzw. "nóżka". Wiolonczela również posiada cztery struny, takie jak altówka lecz o oktawę niżej, czyli: a d G C. Nuty na ten instrument są zapisane w kluczu basowym. Artysta, grający na wiolonczeli to wiolonczelista lub wiolonczelistka. Instrumenty strunowe szarpane: np: Gitara - posiada 6 strun: E A d g h e1, pudło rezonansowe, progi, gryf. Gra się na niej szarpiąc o struny. Można grać harmonicznie lub melodycznie (tzn. całymi akordami lub pojedynczymi dźwiękami). Nuty na gitarę zapisuje się w kluczu wiolinowym. Artysta, grający na gitarze to gitarzysta lub gitarzystka. Harfa- posiada 46 lub 47 strun, 7 pedałów a także pudło rezonansowe. Gra się na niej za pomocą szarpania palcami o struny. Jest to instrument rzadki, często występuje w orkiestrze dodatkowo, dla podkreślenia charakteru utworu. Artysta grający na harfie to harfista lub harfistka. Instrumenty dęte drewniane: np. Flet poprzeczny - jest to instrument dęty wargowy. Dźwięk na nim się wydobywa poprzez odpowiednie wypuszczanie powietrza do ustnika a także naciskania odpowiednich klap. Flet poprzeczny składa się z trzech części: główki, korpusu i stopki. Posiada drewnianą duszę, dlatego też jest nazywany instrumentem drewnianym. Artysta grający na flecie to flecista lub flecistka. Obój- instrument ten posiada podwójny stoik od którego zależy jakość dźwięku a także jego wysokość. Posiada klapki. Jego odmianą jest rożek angielski.  Artysta grający na oboju to oboista lub oboistka. Instrumenty dęte blaszane: np. Trąbka- jest wykonana z metalowej rury. Posiada ustnik a także trzy tłoczki, które umożliwiają zmianę dźwięku. Ten instrument jest transponujący. Gra się na nim poprzez odpowiednie wypuszczanie powietrza przez ustnik. Artysta grający na trąbce to trębacz. Waltornia- jest wykonana z metalowej rury kilkakrotnie skręconej. Posiada ustnik. Jest transponująca. Aby wydobyć dźwięk trzeba odpowiednio wypuszczać powietrze a także trzymać dłoń w czarze głosowej. Artysta grający na waltorni to waltornista lub waltornistka. Instrumenty perkusyjne. Np. Kotły- posiadają błonę-membranę. Poprzez uderzenie pałką, która jest zakończona filcem wydobywa się dźwięk. Kotły można stroić. Występują zazwyczaj w parze lub po cztery. Artysta grający na kotłach to kotlista lub kotlistka.  Ksylowon-posiada szereg sztabek, które są ułożone tak jak klawiatura w jednym lub w dwóch rzędach. Aby wydobyć dźwięk trzeba w niego uderzyć odpowiednimi pałkami. Może występować solo lub w orkiestrze. Artysta grający na ksylofonie to perkusista lub perkusistka, ponieważ perkusja ma szerokie znaczenie i nie oznacza tylko zestaw perkusyjny. Instrumenty strunowe klawiszowe:  Fortepian- posiada klawiaturę, 3 pedały, struny i młoteczki. Dźwięk wydobywa się poprzez uderzenie klawiszem, wówczas młoteczki również uderzają o struny. Poprzez 3 pedały możemy uzyskać różne efekty, np. przedłużyć, skrócić dźwięk a także wyciszyć. W orkiestrze służy często jako dodatek. Może występować solo lub jako akompaniament. Artysta grający na fortepianie to pianista lub pianistka. Klawesyn-posiada klawiaturę-podobnie jak fortepian. Nie ma jednak pedałów. Posiada struny lecz są one szarpane przez piórka, nie tak jak w fortepianie -młoteczki. Instrument ten jest charakterystyczny dla epoki baroku, a także wczesnego klasycyzmu. Często jego rolą było granie basso continuo, czyli podstawy harmonicznej w zespole. Artysta grający na klawesynie to klawesynista lub klawesynistka. Instrumenty dęte klawiszowe: Np: Organy-posiadają klawiaturę, pedały i głosy. Dźwięk wydobywa się poprzez piszczałki, które są umieszczone w szafie organowej. Jest to instrument o najszerszej skali. Dzięki głosom, można wydobyć różne brzmienia, np. głos o nazwie: oboe może wydobyć dźwięk podobny do oboju. Artysta grający na organach to organista lub organistka. Akordeon-posiada miech, klawiaturę, guziki. Dźwięk się wydobywa poprzez przepływ powietrza w miechu a także odpowiednie nim poruszanie.  Artysta grający na akordeonie to akordeonista lub akordeonistka.  W razie pytań proszę o kontakt.