9. Gdy Adaś rozmawiał z Francuzem przyszedł do niego fałszywy malarz i powiedział, że puści go wolno jeśli odczyta szyfr. Chłopiec pokazał mu kartkę na której napisany był owy fragment mówiący o drzwiach. Malarz zdradził wspólników, a w zamian za fragment rozluźnił sznury, którymi związany był Adaś. Zaczął padać deszcz, który dostawał się do piwnicy, Adaś z Francuzem zaczęli nawoływać o pomoc, ale nikt ich nie słyszał. Gdy stracili nadzieję, na uratowanie znaleźli ich harcerze, którzy opodal mieli obóz. Wynieśli chorego Francuza, a Adaś podtrzymywany przez kolegę ze szkoły Stasia Burskiego poszedł do domu, gdzie znajdowały się dokumenty i pieniądze Francuza. Harcerze wiedzieli, że dzieje się coś niedobrego, gdy rozpętała się burza. Postanowili to sprawdzić w obozie jednego chłopca, który okazał się tym kronikarzem co mu nitka jedynkę zastępowała. Gdy wszyscy wracali harcerze wraz z uratowanym Adasiem i Francuzem wracali przez rzekę, łódka na skutek burzy przewróciła się i cała załoga wskoczyła do jeziora, by się ratować. Nawet Francuz resztkami sił uratował jednego z harcerzy. Wszyscy zostali nakarmieni w obozie. Postanowili zanieść Francuza do księdza, który nikomu nie odmówił pomocy.
Adam rozpracował system brania do odpowiedzi profesora. Wiedział kto na lekcji będzie wywołany, więc mówił kolegom kiedy kto ma się przygotować. Klasa była uznawana za najlepszą, ponieważ zawsze wszyscy zdobywali najwyższe oceny. Kiedy profesor raz nie zastosował swojego systemu i wybrał inną osobę, okazała się ona być nieprzygotowaną i broniła się tłumacząc,że nie jego kolej wypadała na tej lekcji. W ten sposób odkryto,że Adam przejrzał profesora.
