"Stworzenie Adama" to fragment fresku znajdującego się w kaplicy Sekstyńskiej w Watykanie. Dzieło to stworzył włoski malarz renesansu Michał Anioł Buonarotti w I połowie XVIw. Bohaterami malowidła są Adam i jego stwórca (nawiązanie do księgo rodzaju). Relacja opiera się na podobieństwie i kontraście. Człowiek prezentuje doskonałość fizyczną (proporcjonalna budowa ciała) jednakże jego twarz jest pozbawiona emocji. Wyciąga słabą dłoń do Boga, czeka na życiodajną energię. W tle widać wzniesienia Edenu. Postać jest statyczna. Bóg natomiast to majestatyczny potężny kreator, otaczają go aniołowie (w tym prawdopodobnie Ewa). Jego postać emanuje wewnętrzną siłą, mądrością i życiem, które zaraz przekaże Adamowi (gest wyciąganego palca). Rysy Boga są pełne emocji widać determinacje i siłę charakteru. Postać ta jest dynamiczna. Centralnym punktem są dłonie, a konkretnie palce postaci. Ich dotyk przypieczętuje dzieło stworzenia. Całość kompozycji jest oparta na zasadach symetrii i harmonii.
