Przedstaw głównie założenia polityki jądrowej w Polsce 

Ważnym problemem polskiej energetyki jest także konieczność racjonalizacji użytkowania energii. Przez pojęcie racjonalizacji rozumie się optymalny sposób oszczędności. Rozróżnia się racjonalizacje strukturalną, techniczną i organizacyjną.  Racjonalizacja strukturalna polega na zmniejszeniu udziału produkcji energochłonnej w gospodarce narodowej i zwiększeniu udziału produkcji o niskiej energochłonności skumulowanej. Racjonalizacja techniczna obejmuje zmiany w technologii, poprawę sprawności urządzeń energetycznych, zmniejszenie strat ciepła, wykorzystanie energii odpadowej. Racjonalizacja organizacyjna dotyczy poprawy eksploatacji urządzeń energetycznych i energotechnologicznych oraz poprawy organizacji przewozów.[9] • Emisja szkodliwych substancji. Kolejnym problemem w Polsce jest, podobnie jak na świecie, emisja szkodliwych substancji, co wywołuje w środowisku negatywne skutki ekologiczne.  Działanie systemów energetycznych jest związane z odprowadzeniem do naturalnego środowiska emisji gazowych, odpadów stałych i ciekłych, ciepła z układów chłodzenia oraz w przypadku podsystemu energetyki jądrowej- odpadów radioaktywnych. Na skutek tego uszkodzeniu ulegają powietrze, woda i gleba a w dalszej konsekwencji organizmy żywe. Część ujemnych oddziaływań ekologicznych występuje lokalnie, inne wpływają na stan całej biosfery ziemskiej. Z powodu monokultury węglowej Polska należy do krajów o największym zagrożeniu środowiska w Europie. Emisja pyłów z obecnej wartości ok.2,5 mln t/rok powinna ulec obniżeniu poniżej 1mln t/rok. Emisja SO2 z elektrowni i elektrociepłowni zawodowych powinna obniżyć się na przestrzeni 20 lat blisko dwukrotnie. Ten sam wynik notuje się dla całej gospodarki. Emisja tlenków azotu z elektrowni i elektrociepłowni powinna ulec obniżeniu o 25%. Dla całej gospodarki,ze względu na przyrost liczby pojazdów mechanicznych,sumaryczna emisja NOx wzrośnie o blisko 40 %. Zwiększy się również sumaryczna emisja CO2 o około 20 %, przy czym dla elektrowni i elektrociepłowni zawodowych utrzyma się przez okres najbliższych 20 lat na niemal stałym poziomie.[3] Także koniecznym staje się uwzględnienie faktu, ze znaczne zmiany w strukturze użytkowanych nośników energii wymagają około ćwierćwiecza. Dlatego kryterium ochrony środowiska nabiera szczególnego znaczenia. Działania inflacyjne gospodarki narodowej i sprawność gospodarowania będą wynikać miedzy innymi z uwarunkowań rozwoju gospodarki narodowej. Realizacja polityki wymaga odpowiednich finansów, a o finansach państwa będą decydować określone uwarunkowania rozwoju gospodarki narodowej.[3] • Kryzys ekonomiczny polskiej energetyki Polska energetyka znajduje się w poważnym kryzysie ekonomicznym: --elektroenergetyka 1) Wewnętrzna (krajowa) cena elektryczności jest wyższa od cen funkcjonujących w państwach sąsiednich (wpływa na to koszt utrzymania mocy nieproduktywnych i wysoka cena energii). 2) Eksport jest możliwy tylko po cenach wynikających z kosztów marginalnych elektroenergetyki i górnictwa co rodzic będzie oskarżenia o dumping. 3) Rentowność kapitału w elektroenergetyce nie osiąga nawet minimalnych 70%. 4) Nie działa wolny rynek, na którym mogli by wygrać lepsi; konkurencję blokuje twardy mechanizm rynku bilansującego (obsługuje on system a nie rynek). 5)Niska efektywność zatrudnienia. --gazownictwo 1) Krajowa cena gazu jest wyższa niż np. w Niemczech. 2) Rynek, a więc i konkurencja nie istnieją. 3) PGNiG jest „mocne” wobec odbiorców krajowych i „słabe” wobec zagranicznego dostawcy. --ciepłownictwo 1) Trwały trend ucieczki klientów od ciepła sieciowego. 2) Wysokie obciążenie budżetów domowych kosztami energii a szczególnie ogrzewania, udział kosztu energii w tych budżetach to ok.10% ( w UE 3-5%). 3) Bardzo niska rentowność kapitału. 4) Brak środków na inwestycje modernizacyjne i odtworzeniowe, a i istniejące środki nie zawsze są w pełni wykorzystane. 5) Konieczny outplacement co najmniej 50% zatrudnionych. --górnictwo 1) Wysokie zadłużenie. 2) Tylko część kopalni odnotowuje zyski na działalności operacyjnej. 3) Zerowa lub ujemna rentowność. 4) Cena krajowa wyższa niż cena węgla z zagranicy.[5] • Brak określonej strategii działania sektoru energetycznego. Polska energetyka stoi wobec wielkich wyzwań związanych z potrzebą dostosowania się do wymagań ochrony środowiska. Sektor energetyczny nie ma określonej strategii działania tzn. rozwoju, restrukturyzacji i prywatyzacji, a co za tym idzie żadnej takiej strategii nie realizuje lub realizuje wiele różnych - co na jedno wychodzi. [6]