Pojęcie Kościoła jest inne. Tajemnica jest trudna do określenia, choć obraz Kościoła jest podobny jak w katolicyzmie. Samotny człowiek nie jest w Kościele. W Kościele jest się tam, gdzie jest sprawowana Eucharystia. Solą w oku mnichów z góry Atos jest także popieranie unitów (Kościoła grecko-katolickiego, czyli, poprawnej, bizantyjsko-ukraińskiego). W sakramencie Eucharystii używany jest chleb kwaśny, a nie przaśny. Komunii udziela się pod dwiema postaciami. Chrzest odbywa się przez trzykrotne zanurzenie. W miejscach kultu dopuszcza się obecność obrazów, ale nie posągów. Znak krzyża czyni się z prawa na lewo na pamiątkę tego, że Chrystusowi najpierw przybito do krzyża prawą rękę. Stosuje się juliański kalendarz, w związku z czym wszystkie święta są przesunięte o 13 dni. Ujęcie historyczne Mentalność wschodu Prawosławia wyrasta z mentalności wschodniej a konkretnie greckiej. Należy jednak wspomnieć o nurtach sprzed rozłamu w XI wieku, które charakteryzują sposób myślenia wschodu. Są to trzy główne herezje. Prawosławie odrzuciło również te herezje: Arianizm - Przyjmował Trójcę, ale uznawał Chrystusa za stworzenie Boga Nestorianizm - nieuznawanie Maryi jako Matki Boga (obecnie skłania się do uznania, że jednak Nestoriusz wprowadzając termin "Chrystotokos" miał na myśli obie natury Chrystusa) Monofizyzm - Chrystus ma tylko jedną naturę - bosko-ludzka (nie dwie: boską i ludzką)
