Krudka notatka o Akademizmie!!

Akademizm – kierunek w sztuce europejskiej rozwijający się od XVII do XIX wieku, przede wszystkim w malarstwie i rzeźbie. Polegał na odwoływaniu się do zasad i ideałów sztuki antycznej oraz renesansowej, a także naśladowaniu dzieł uznanych za doskonałe, preferujący tematykę historyczną, religijną i mitologiczną. Propagowany głównie przez Akademie Sztuk Pięknych. Potocznie: konwencja artystyczna, odznaczająca się konwencjonalną poprawnością formy przy jednoczesnym odrzuceniu spontanicznej ekspresji. W XIX wieku zaczęły powstawać demokracje konstytucyjne i trwała rewolucja przemysłowa. Ważną rolę zaczęły pełnić miasta i ich mieszkańcy. Zmienił się zatem status artystów – przestali być nadworni, a głównymi kupcami ich obrazów i odbiorcami stali się mieszczanie. Tworzono wyższe szkoły artystyczne, tzw. akademie. Twierdzono bowiem, iż naturę należy poprawiać, a twórczość odnosić do inspiracji dziełami historycznymi. Według nauczycieli akademickich, sztuki można się nauczyć, ale trzeba mieć dobre inspiracje. Artysta musi umieć poprawiać naturę. Dlatego też akademicy najpierw kopiowali dzieła mistrzów (takich jak Rafael Santi), następnie uczyli się rzeźbić, a na końcu malowali żywych modeli.