odmień przez przypadki w liczbie poj i mn słowo przyjaciel i uczeń

l. poj. Mianownik przyjaciel, uczeń Dopełniacz przyjaciela, ucznia Celownik przyjacielowi, uczniowi Biernik przyjaciela, ucznia Narzędnik (z) przyjacielem, (z) uczniem Miejscownik (o) przyjacielu, (o) uczniu Wołacz przyjacielu!, uczniu! l. mn. M. przyjaciele, uczniowie D. przyjaciół, uczniów C. przyjaciołom, uczniom B. przyjaciół, uczniów N. (z) przyjaciółmi, (z) uczniami Msc. (o) przyjaciołach, (o) uczniach W. przyjaciele!, uczniowie!

przyjaciel L.poj M.przyjaciel D.przyjaciela C.przyjacielowi B.przyjaciela N. z przyjacielem MSC. o przyjacielu W.przyjacielu! l.mnoga M.przyjaciele D.przyjaciół C.przyjacielem B.przyjaciół N.Z przyjaciółmi MSC. o przyjaciołach W.przyjaciele! uczeń l.poj M.uczeń D.ucznia C.uczniowi B.ucznia N. Z uczniem MSC. o uczniu W.uczniu! l.mnoga M.uczniowie D.uczniów C.uczniom B.uczniów N.Z uczniami MSC.o uczniach W.uczniowie!