Zza mojego okna w czasie zimy widzę pięknie ośnieżone drzewa i krzew jaśminu pod którym siedzi skulony czarny kot.W dalszej części widzę karmik przysypany wielką czapą białego i skrzącego się w mrozie śniegu,ale co to sikorki i wróble próbują skrzydełkami odsypywać śnieg ,aby dostać się do ziarenek jakie wczoraj wsypałem .Z dachu starej szopki zwisają ostre i długie sople lody które błyszczą w lekkich promieniach słońca które próbuje przedostać się spoza ciemnych chmur ,które zwiastują że na pewno będzie padać śnieg.Patrząc na ten bajkowy krajobraz za moim oknem czuję się jak bym był w krainie wiecznych śniegów.Na górce dzieci zjeżdżają na sankach,nartach i widzę że wiele uciechy sprawiają im te zimowe zabawy.O a pan Jacek zrobił kulig ,do dużych sań,które ciągnie jego koń, przyczepił rząd sanek i dzieciaki mają frajdę,szkoda że ja jestem chory i nie mogę wyjść.No cóż ale nie nudzę się ,gdy patrzę na ten cudowny zimowy dzień.Każdy nowy zimowy dzień przynosi nowe piękne widoki,wczoraj padał śnieg,dzisiaj świeci słońce a pewnie jutro będzie też coś nowego.Jak każda pora roku i zima ma swoje uroki.
