Korozja to proces któremu podlegają warstwy wierzchnie danego materiału na skutek czynników środowiskowych. Czynniki te to głównie reakcje chemiczne i elektrochemiczne ale też mikrobiologiczne i fizyczne. Słowo korozja pochodzi od łacińskiego corrosio czyli zżeranie. Często uważa się, że korozja dotyka tylko metale gdyż niewłaściwie bywa używana zamiennie ze słowem rdza - nie jest to jednak prawda. Dotyczy ona również materiałów takich jak drewno czy plastik, szkło i żelbet. Poniżej materiały dotykane korozją, charakterystyki uszkodzeń i metody zapobiegania korozji. Korozja metali jest niejako procesem naturalnym w ich dążeniu do stanu naturalnego jakim jest ruda. Dotyka powierzchni metalowych gdy poddane są działaniu np.: gazu, wody, ziemi, tarcia, wysokich temperatur. Metale chronimy poprzez izolację od czynnika korozjotwórczego: metodami galwanicznymi, powłokami lakierniczymi, elektrolitycznymi (protektor), wzbogacając powierzchnię dodatkami stopowymi na przykład chromu lub krzemu (zwiększają żaroodporność metalu). Korozja niemetali: - drewno nie jest odporne na alkalia: wapń, sód, potas i kwasy nieorganiczne - wskutek ich działania pęcznieje, na skutek działania grzybów następuje korozyjna zgnilizna, ta z kolei jest groźna jeśli drewno jest uzyte w budownictwie i sąsiaduje z innymi materiałami bowiem grzyby zakwaszają otoczenie. Do ochrony drewna używamy wnikających w strukturę preparatów pełniących rolę impregnatów: organicznych na bazie smoły, nieorganicznych z zawartością związków amoniowych, miedzi, glinu, potasu; roztworów soli jak też zabezpieczających powierzchnię izolatorów w formie powłok z lakieru. - plastik (tworzywa sztuczne i polimery) - większość nie rozpuszcza się w wodzie tylko pęcznieje (co utrudnia biodegradację), największą chemiczną odpornością charakteryzuje się teflon. Tworzywa sztuczne są mało odporne na działanie wysokich temperatur. Zabezpieczeniem jest ich izolowanie, zachowywanie dostatecznej odległości od źródeł enegrii cieplnej. - szkło odporne na działanie większości czynników chemicznych. Czysta woda powoduje jednak hydrolizę zawartych w szkle krzemianów i dochodzi wtedy do tworzenia się powierzchniowego nalotu (żel krzemowy). Obecność dwutlenków siarki wzmaga proces - najbardziej narażone są szkła okienne ale proces jest powolny. Korozji będzie również ulegać szkło na skutek tarcia - uszkodzenie powierzchni poza zmatowieniem może poprzez zmiany w strukturze prowadzić do zniszczenia (pęknięcia) przedmiotu. Na nieużywanym szkle pojawiają się również plamy, smugi: następuje to wtedy gdy sód będący elementem składowym szkła wchodzi w reakcję z zawartą w powietrzu wilgocią. Zapobieganie korozji szkła to jego częste mysie odpowiednimi środkami, chronienie przed uszkodzeniami mechanicznymi powierzchni (także na skutek tarcia szkła o szkło). - żelbet i beton - są ogniotrwałe, ale nie są odporne na działanie czynników atmosferycznych, dwutlenku węgla, jonów siarczanowych i jonów magnezowych. Pręty zbrojeniowe ulegają korozji ze względu na materiał z którego są wykonane. Zabezpieczeniem jest szczelność otuliny betonowej oraz unikanie/ograniczenie szerokości rys w strukturze materiału otaczającego zbrojenie. Beton ulega korozji wskutek wietrzenia, wymywania składników przez wodę i reakcji chemicznych zachodzących wewnątrz niego. Chronimy go zmniejszając jego porowatość (zagęszczanie struktury) oraz poprzez wypełnianie porów na powierzchni. Stosuje się również nakładanie powłok celem uch uszczelnienia - malowanie farbami np. chlorokauczukowymi. Właściwie wykonane zabezpieczenie chroni materiał nie jest to jednak ochrona permanentna, często zabezpieczenia należy wykonywać powtórnie. Istotne jest też bieżące kontrolowanie stanu materiałów.
co to korozja i jak z nią walczyć ? tak na 2 stronyyy ;( dzięki z góryy ^^ !
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź