HOLANDIA-położenie, ukształtowanie powierzchni, rodzaje wód, roślinność, zwierzęta, gleby, klimat.

Holandia jest niewielkim państwem leżącym w Europie Zachodniej, nad Morzem Północnym. Dzisiejszy obszar kraju pod względem ukształtowania powierzchni i układu linii brzegowej przeszedł ogromne zmiany jakie wprowadził człowiek w ciągu co najmniej ostatnich 200 lat. Holandia słynąca z wiatraków i polderów, cechuje się nizinnym krajobrazem, morskim klimatem, gdzie istnieje powiedzenie: Bóg stworzył morze, Holendrzy zaś wybrzeże. Klimat[edytuj | edytuj kod]Holandia leży w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego i jego morskiej odmianie. Średnia temperatura stycznia wynosi od +1 °C na wschodzie do +3 °C na zachodzie. Natomiast w lipcu od +17 °C do +19 °C, w głębi kraju do +20 °C. Mała amplituda roczna temperatur jest wynikiem zachodnich i południowo-zachodnich wiatrów, które łagodzą upały i chłody zimowe. Zima w Holandii trwa średnio dwa i pół miesiąca, a opady śniegu są rzadkim zjawiskiem. Średnia roczna suma opadów wynosi 750 mm, a największe ich maksimum ma miejsce między lipcem, a październikiem. Częstym zjawiskiem są mgły oraz wiatry, liczba dni wietrznych to średnio 360 w ciągu roku. Na wybrzeżu często występują sztormy, powodujące powodzie morskie. Ostatnia taka katastrofalna powódź miała miejsce w 1953 roku. Wody[edytuj | edytuj kod]Holandia leży w dorzeczu trzech rzek: Renu, Mozy i Skaldy, tym samym należy do zlewiska Oceanu Atlantyckiego (Morze Północne) Poza nimi wymienić można 3 mniejsze rzeki: IJssel (125 km), Waal (82 km) i Amstel (31 km). Długą tradycję (od VIII wieku) ma tu osuszanie terenów nadmorskich, jezior i zatok, poprzez tworzenie polderów[3]. W 1932 roku powstał zbiornik IJsselmeer(1 100 km²) w wyniku odcięcia tamą Afsluitdijk zatoki Zuiderzee od Morza Północnego. Do największych przedsięwzięć, mających na celu ochronę wybrzeży Zelandii, należy realizacja zadań w ramach Planu Delta. Jego wykonanie w latach 1958–1986 pozwoliło na odgrodzenie tamami, groblami (wyposażonymi w śluzy) ujść Renu, Mozy i Skaldy Wsch. od M. Północnego. W wyniku osuszania powierzchnia kraju zwiększyła się z 33,6 tys. km² (1960) do 41,5 tys. km² (1992). Ważne szlaki komunikacyjne stanowią kanały śródlądowe (długość ok. 5 tys. km) m.in. Księżniczki Małgorzaty, Overijssel i Amsterdam-Ren.  

Ustna geografia

1. Podaj klasyfikację wód podziemnych.
Rodzaje wód podziemnych:
- woda zaskórna – zalega bardzo blisko powierzchni ziemi, podlega dobowym wahaniom temp., ich obfitość i głębokość zalegania zmienia się w ciągu roku, łatwo ule...