Różyczka jest ogólnoustrojową chorobą wirusową, jej cechą charakterystyczną jest przede wszystkim dość ostry przebieg choroby oraz wysypka na całym ciele. Różyczka jest chorobą zakaźną, również w sytuacjach, gdy chory nie zauważył jej obecności, ze względu na zwyczajny brak jakichkolwiek objawów. Do zarażenia różyczką może dojść drogą kropelkową, bądź poprzez bezpośredni kontakt z wydzieliną z dróg oddechowych. Chory w czasie od 7 dni przed wysypką i 14 dni po, jest wstanie zarażać innych. Jeżeli natomiast ktoś ma obniżoną odporność, okres zakaźny znacznie się wydłuża. Różyczka na dobre rozwija się w organizmie w okresie od 12 do 23 dni. W regionach, gdzie nie szczepi się ludzi od różyczki, choroba ta występuje w postaci epidemii i pojawia się co 6-9 lat. Występuje przeważnie zimą oraz wczesną wiosną. Zanim wprowadzono szczepionkę, najczęściej chorowały dzieci uczęszczające do przedszkola i pierwszej klasy podstawowej. Chorobę tę wywołuje tak zwany wirus różyczki, który pojawiając się w organizmie zaczyna atakować przede wszystkim komórki nabłonka górnych dróg oddechowych oraz węzłów chłonnych. W tych miejscach wirus pomnaża się i następnie przedostaje się do krwi, co powszechnie nazywane jest wiremią. Lekarze często różyczkę nazywają chorobą o tak zwanych dwóch obliczach. Nabyta z reguły nie stanowi większego zagrożenia dla organizmu. Co prawda przebiega jedynie z wysypką oraz objawami zwyczajnej grypy, ale bywają również wyjątki, kiedy to przebieg jest znacznie trudniejszy, określany jako ciężki. Na różyczkę podatne są przede wszystkim dzieci, które nabywają odporność na kolejne, długie lata. Ta jednak mimo wszystko okazuje się znacznie łagodniejsza w niż różyczka wrodzona, która powoduje duże zagrożeń płodu. Kobieta, która zarazi się daną chorobą w początkowym etapie ciąży, może spodziewać się poronienia. Z kolei w dalszym okresie, czyli w drugim i trzecim trymestrze ciąży, choroba ta przyczynia się z kolei do wielu wad wrodzonych dziecka. Obecnie występujące szczepienie przeciwko wirusom różyczki ma na celu chronić organizm przed przypadkami różyczki wrodzonej oraz niebezpiecznymi powikłaniami różyczki nabytej. Mam nadzieję, że pomogłam ;)
Jest to ogólna toksemia,stąd objawy nie ograniczają się tylko do lokalnych zmian na migdałkach ( i to klinicznie odróżnia anginę od zapalenia migdałków czy gardła innego pochodzenia). Głównymi objawami są: -gorączka,zwykle bardzo wysoka -wymioty (tylko u małych dzieci-do 7. roku życia) -poczucie rozbicia -bóle kostno-stawowe -zmiany miejscowe na migdałkach:początkowo ból (często bardzo silny,utrudniający połukanie,a nawet mowę),zaczerwienienie,rozpuchlenie (w skrajnych przypadkcha prowadzące do mechanicznej niedrożności gradła),a do ok.48 h od wystąpienia objawów bólowych pojawiają się masywne,śluzowo-ropne naloty.