Tamburyn prowansalski to tradycyjny instrument perkusyjny membranowy używany przez górali wypasąjacych bydło w Prowansji (głównie w okolicach Camargue). Ma od 30 do 40 cm długości. Składa się z membrany (wibrator) naciągniętej na podłużny, wygięty stelaż, tradycyjnie wykonywany ze szkieletów żabich[potrzebne źródło]. Występuje zawsze w połączeniu z piszczałką zw.galoubet (Schwegel), trzymaną w prawej ręce, podczas gdy lewą grający uderza w tamburyn. Dźwięki wydobywa się uderzając kostną pałeczką w końcowych częściach instrumentu. Barwa dźwięku jest jasna, choć stosunkowo do rozmiarów instrumentu głęboka, przypominająca żabi rechot
Jest to instrument muzyczny tzn. bębenek baskijski. Składa się z drewnianej (czasem metalowej) obręczy, na którą naciągnięto z jednej strony skórę. Na specjalnych poprzeczkach wydrążonych w obręczy zawieszone są ruchome blaszki (czasem również dzwoneczki), które nadają temu instrumentowi charakterystyczny dźwięk. Na bębenku baskijskim gra się uderzając lub pocierając jego membranę, bądź potrząsając całym instrumentem.