U ryb można wyróżnić właściwie dwie strategie opieki nad potomstwem: 1) Całkowity brak opieki - ikra jest składana w bardzo dużej ilości - ikra może być po tarle zjadana przez rodziców - wykluwa się stosunkowo dużo larw, jednak tylko nieliczne przetrwają do wieku dorosłego. 2) Opieka rodzicielska występuje - ikra składana jest w małej ilości (czasem kilka sztuk) - rodzice opiekują się młodymi, w zależności od gatunku albo samiec albo samica albo oboje rodzice - różne formy opieki (składanie ikry i wychów narybku w ukryciu lub w paszczy, czasem w specjalnym worku na brzuchu np. u koników morskich, itp.) - ze względu na małą ilość ikry wykluwa się niewiele młodych, ale większość dożywa wieku dorosłego. lub to Ryby są w większości gatunkami jajorodnymi. W czasie tarła - okresu rozrodczego ryb, składają one ogromne ilości jaj, które tworzą tak zwaną rybią ikrę. Tarło związane jest z obyczajami godowymi, które mają na celu wybranie odpowiednich partnerów do rozmnażania. Samce wielu gatunków ryb zmieniają na czas zalotów ubarwienie na bardziej intensywne, stają się o wiele bardziej ruchliwe. U niektórych gatunków samce ostro rywalizują pomiędzy sobą o względy samic, są nawet bardzo agresywne. Może dojść nawet do walki o samice. Tak agresywnym w czasie tarła gatunkiem jest gatunek rybek akwariowych- bojowniki. Samce innych gatunków odbywają jakby tańce godowe zataczając rytualne kręgi i w ten sposób rywalizując pomiędzy sobą o prawo do samicy. Tarła niektórych gatunków ryb mają spektakularny przebieg, ponieważ związane są z podjęciem przez ryby wędrówek do miejsc przeznaczonych na tarło. Znane są dalekie wędrówki łososi czy węgorzy. Łososie na czas tarła płyną z morza, w którym żyją jako dorosłe osobniki, do rzek, w których wcześniej wykluły się ze złożonych przez wcześniejsze pokolenie jaj. Młode łososie, jakie wykluwają się w słodkich wodach rzek z ikry, wędrują stałym, odwiecznym szlakiem ich gatunku w stronę słonych wód morskich. Węgorze płyną na czas tarła z rejonu wód śródlądowych aż do wód Morza Sargassowego. Z jaj wykluwają się młode węgorze, które w stanie larwalnym są unoszone przez prądy wody i dryfują w ten sposób przez około trzy lata aż dotrą do wód brzegowych Europy. Kiedy trafią już w pobliże lądu przeistaczają się z larw w młode rybki i wpływają do nurtu rzek, z wodami których płyną w kierunku ich źródeł, aż trafią do śródlądowych zbiorników wodnych. W zbiornikach tych osiągają pełną dojrzałość. Dorosłe już węgorze na czas tarła wędrują z powrotem do wód Morza Sargassowego. Po długiej wędrówce odbywają tam tarło, składają ikrę i giną. Następnie larwy przybierają postać małych węgorzy i wypływają do rzek wędrując w górę ich biegu i do zbiorników śródlądowych, gdzie rosną i osiągają dojrzałość. Dojrzałe węgorze odbywają drogę powrotną do Morza Sargassowego, gdzie po złożeniu i zapłodnieniu jaj giną. U wszystkich gatunków ryb moment zaplemnienia wygląda podobnie. Samica składa jaja, które są polewane przez samca tak zwanym mleczkiem, w którym zawarte są plemniki. Część z jaj składających się na ikrę zostaje zapłodnionych przez plemniki samców. Po pewnym czasie, najczęściej po kilku dniach, z ikry wylęga się duża ilość młodych rybek, tak zwany narybek. U większości gatunków ryb nie występuje zjawisko opieki rodziców nad potomstwem. Znane są jednak gatunki, które wykazują się dużą troskliwością w stosunku do swoich potomków. Ciekawostką jest istnienie gatunków ryb, które rozmnażają się żyworodnie. Zarówno proces zapłodnienia jak i rozwój zarodków zachodzi wewnątrz dróg rodnych samicy. Ciało samicy opuszczają małe rybki, które przypominają już kształtem swoich rodziców. Przykładami gatunków ryb żyworodnych są mieczyk i manta. Starczy? ;p
