To żywy polski taniec ludowy z okolic Krakowa, zaliczany jest do polskich tańców narodowych, w metrum 2/4 i w charakterystycznym synkopowanym rytmie. Nazwa tańca pochodzi z XVIIIw i odnosiła się do grupy tańców posiadających własne lokalne nazwy: mijany, dreptany, ścigany, skalmierzak i inne. Pod koniec XVIII wieku charakterystyczne synkopowane rytmy krakowiaka pojawiły się w muzyce symfonicznej, a na początku XIXw taniec ten stał się popularny w muzyce scenicznej i instrumentalnej. Krakowiaka tańczy sie w takcie dwumiarowym z charakterystycznymi synkopami, przyśpiewkami solowymi i swoistym trzykrotnym przytupem kończącym zazwyczaj fraze muzyczną. Charakterystyczną cechą tańca jest gromadnośc i przodowanie, jak również symetria i dwuczęściowośc.Charakter ruchu krakowiaka to żywośc, skocznośc i sprężystośc Utwory muzyczne oparte na ludowym krakowiaku stworzyli: Fryderyk Chopin Krakowiak op.14 na fortepian i orkiestrę Maurycy Moszkowski Krakowiak na fortepian Ignacy Paderewski Krakowiak fantastyczny Karol Szymanowski Krakowiak na fortepian Ludomir Różycki w balecie Pan Twardowski Mysle że pomogłam Ps to Krakowiak
