Moim najbardziej ulubionym gatunkiem filmowym są filmy oparte na faktach. Oglądając taki film, mam świadomość,że historia wydarzyła się naprawdę. Aktorzy wcielają się w role i wiem,że jakaś część tej opowieści jest prawdą,że to miało miejsce w realnym świecie. Oglądałem ostatnio film o Nataschy Kampus - o 10 letniej dziewczynie porawnej z ulicy przez zwyrodnialca i przetrzymywanej w piwnicy przez 8 lat. Tytuł tego filmu "3096 dni". Pokazany jest tam cały proces od walki o wolność, po strach a na końcu wybaczenie i swego rodzaju litość wobec kata.Natascha wybaczyła swojemu oprawcy te okrutne traktowanie. W jakimś sensie się z nim zżyła i go pokochała. Film "Ocalony" Petera Berga, będący hołdem dla wszystkich amerykańskich żołnierzy walczących w obronie swojego kraju. To trwająca kilkadziesiąt minut dobrze pokazana walka czterech komandosów z przeważającą siłą wroga, zakończona tragicznie. "Kwiat pustyni" o dziewczynie, która wyrwała się z somalijskiej wioski, gdzie małe dziewczynki w wieku 2-3 lat, w tragicznych warunkach były pozbawiane kobiecości, żeby nie były nieczyste, Waris Dirie przeżyla piekło, ale dziś jest znaną modelką i ambasadorką ONZ w sprawach związanych z rytualnym obrzezaniem kobiet w krajach trzeciego świata. "Pianista". Poruszający film Romana Polańskiego, ekranizacja wspomnień żydowskiego pianisty Władysława Szpilmana, który z rodziną i rodzeństwem wraz z wybuchem II wojny w 1939 roku przeżywa szereg upokorzeń i musi nauczyć się walczyć jako Żyd o przetrwanie... To filmy, które mają w sobie przekaz.Uczą szacunku do życia, do ludzi. Otwierają umysł i ukazują,że są rzeczy ważniejsze niż kara na zakaz używania komórki, czy zabrany na tydzień laptop.....Że dzisiejsze dobra materialne są nic nie warte, bo liczy się człowiek i jego emocje....to co moze przeżyć, to ile może wytrzymać,żeby nie dać się upokorzyć,żeby zachować godność, żeby żyć.....
