Tytułowym bohaterem komedii Moliera jest sześćdziesięcioletni wdowiec o imieniu Harpagon. Jest zamożnym francuskim mieszczaninem, który ma duży dom i służbę. Harpagon miał okulary i brodę. Nosił stare i poniszczone ubrania. Harpagon jest chytry, podejrzliwy, a przede wszystkim jest ogromnym skąpcem. Jego chciwość i chęć posiadania odbija się na kontakcie z bliskimi, ze służbą, jak też z innymi, w których widzi tylko złodziei i darmozjadów. Jest złośliwy i wredny dla swoich dzieci, one go kompletnie nie obchodzą. Jest pozbawiony jakich kolwiek uczuc do Elizy i Kleanta. Nie troszczy się o własne dzieci, wręcz stara się ich pozbyć, ponieważ nie chce ich utrzymywać. Dzieci nie mają matki i jego obowiązkiemjest zatroszczenie się o byt córki i syna. Harpagon nic z tego nie robi, myśli jedynie jak powiększyć majatek. Wie, że swoim postępowaniem wszystkich do siebie zraża, nawet własne dzieci, ale sie tym nie przejmuje. Doskonale wie, że one go nienawidzą i gardzą nim, służba równieżżyczy mu jak najgorzej, ale on nic nie robi, aby to zmienić. Ucieka się do absurdalych sztuczek, aby tylko jak najmniej wydać na utrzymanie domu. Służba wiedziała, że mebli ,, nie ścierać za mocno:to bardzo niszczy". Harpagon chciał wiedzieć co mówią o nim ludzie, nie były to przyjemne słowa. Jakub mu odpowiedziała krótko,,Jesteś pan pośmiewiskiem całego świata, nikt o panu inaczej nie mówi, tylko jak o skąpcu, dusigroszu, brudasie i lichwiarzu". Te ostateczne słowa mówią wszystko o skąpcu Harpagonie. Jest to okropny człowiek, którego nigdy nie chciałabym spotkać na swojej drodze. Jego zamiłownaie do zysku jest już chorobą, a nawet opętaniem. Nic i nikt się dla niego nie liczył. Zaniedbał własne dzieci, które czuły się niekochane i zbędne. Zatruł im życie, pozbawił bezpieczeństwa i miłości. Skąpstwo Harpagona zabiło jego duszę, ale też niszczyło wszystkich jego bliskich.
