W pewnej wiosce żył sobie młody rycerz o imieniu Glorek. Był on wysokim i postawnym mężczyzną. Wyróżniał się jasną karnacją i sposobem chodzenia. Wszyscy lubili go za jego dowcipy i styl ubierania się. Nosił często zielone spodnie w jasne paski, do tego białą tunikę i cały rynsztunek z bronią. Czy lato czy zima, zawsze był tak samo ubrany. Jednak wszyscy w wiosce śmiali się z jego imienia i przezywali go "Gworek - potworek". Jako mały chłopczyk śmiał się z tego, ale kiedy dorósł zaczęło mu to przeszkadzać. Z tego to powodu, że wszystkie przyjezdne dziewczęta w momencie kiedy dowiadywały się o jego imienia ogarniał je przerażający śmiech. Młodzieniec nie mógł tego dłużej wytrzymać i wyruszył w samotną podróż, szukać szczęścia w życiu. Kiedy tak wędrował spotkał na swojej drodze królewskiego posłańca, który chodził od wioski do wioski i szukał rycerza, który zmierzy się w pojedynku o rękę królewny. Gworek na początku nie brał tego na poważnie jednak, kiedy był już prawie w królestwie dopadły go myśli. Może kiedy wygra ten turniej i zostanie królem to nikt nie będzie już zwracał uwagi na jego imię. Pokaże ludziom ze swojej byłej wsi, że taki jak on też coś potrafi. Dotarł do zamku, zapisał się do pojedynku. Przez kolejne dni walczył wytrwale eliminując swoich przeciwników, aż wreszcie wygrał cały turniej królewski i został mężem pięknej królewny. Od tego czasu wszyscy go szanowali i nikt już nie śmiał się z jego imienia.
