Charakterystyka Gabrysi Borejko

Gabrysia Borejko jest jedną z głównych postaci powieści M. Musierowicz pt. "Kwiat kalafiora". Miała ona siedemnaście lat. Jej matka zajmowała się domem, a ojciec był filologiem i pracował w Bibliotece Raczyńskich. Miała trzy siostry: Idę, Patrycję i Natalię.

Gabrysia była wysoką blondynką o długich nogach i piegowatej twarzy. Włosy miała krzywo ścięte. Oczy koloru brązowego miały w sobie inteligencję, żywość, stanowczość. Szerokie brwi narrator określił jako stworzone do ruchów lekceważących. Nie przywiązywała dużej uwagi do ubioru. Najlepiej czuła się w wytartych dżinsach, sportowej kurtce i filcowym berecie.

Dziewczyna była wyzbyta kokieterii, wyglądała jak chłopak. Miała duży apetyt i nie ukrywała tego. Borejkówna była też bardzo wysportowana, grała w koszykówkę i miała osiągnięcia w tej właśnie dziedzinie sportu. Gabrysia nie lubiła fizyki, interesowały ją przedmioty humanistyczne, w szczególności język polski. Była uczennicą liceum ogólnokształcącego.

Cechowała ją inteligencja, odziedziczona po rodzicach. Bardzo kochała swoją rodzinę. Nie okazywała czułości. Sama nazwała swój styl "pokrzykujący i poszturchujący". Ceniła szczerość. To z jej inicjatywy powstała grupa ESD. Była dobrą i miłą dziewczyną.

Gabrysia Borejko zaimponowała mi przede wszystkim odpowiedzialnością i tym, że wzięła na siebie wszystkie obowiązki mamy i uporała się z nimi.