opisz kompozytora Stanisław Moniuszko

opisz kompozytora Stanisław Moniuszko
Odpowiedź

Kompozytor, organista, dyrygent i pedagog - twórca polskiej opery narodowej. Pochodził z rodziny szlacheckiej posiadającej majątek we wsi Ubiel na Białorusi, gdzie przyszedł na świat 5 V 1819 roku. Od dzieciństwa wykazywał zainteresowania muzyką. Niepozorny z wyglądu, w okularach, z lekka utykający na nogę nigdy nie był duszą towarzystwa. W 1827 roku ojciec zabrał go do Warszawy, gdzie poza nauką szkolną pobierał również lekcje gry fortepianowej i zapoznawał się z muzyką europejską. W 1830 roku wyjechał na dalszą naukę do Mińska, później zaś na dwa lata do Wilna. Tam zapadła decyzja o jego dalszym kształceniu muzycznym w konserwatorium berlińskim. W 1840 roku zakończył studia i został organistą, a z czasem również dyrygentem w Wilnie. Tego samego roku wziął ślub w kościele na Antokolu z poznaną cztery lata wcześniej Aleksandrą Müller, córką właściciela jednego z wileńskich zajazdów. Mieli razem dziesięcioro dzieci, z których troje zmarło w niemowlęctwie. W 1846 roku wystawił w stolicy swą operę Loteria. Rok później przedstawił Teatrowi Wielkiemu dwuaktową wersją Halki. Po jej premierze (znacznie wzbogaconej muzycznie i rozbudowanej aż do czterech aktów) 1 I 1858 roku został pierwszym dyrygentem oper polskich w Teatrze Wielkim z tytułem dyrektora opery Warszawskich Teatrów Rządowych i jesienią tego samego roku zamieszkał wraz z rodziną w stolicy. Uczył tu też, w Instytucie Muzycznym, kompozycji. Był jednym z twórców Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Dużą popularność przyniosły mu pieśni (ponad 300 z nich zebrał w Śpiewniku domowym, najpopularniejsze to Znaszli ten kraj, Prząśniczka, Dziad i baba”). W swym dorobku miał także inne opery (m.in. Straszny dwór, Hrabina, Flis), wodewile (np. Nocleg w Apeninach, Loteria, Nowy Don Kiszot), kantaty (np. Milda, Sonety krymskie czy Widma oparte na Dziadach Adama Mickiewicza), muzykę do baletów (np. Figle szatana, Monte Christo czy Libella albo Zemsta owada), msze, litanie i oratoria. Przez pewien czas mieszkał przy ulicy Oboźnej 8, gdzie zakończył pracę nad Halką. Zmarł 4 VI 1872 roku nagle na atak serca, wchodząc po schodach do swojego mieszkania. Jego pogrzeb stał się w Warszawie wielką manifestacją narodową. (OADŻ; EW1; PWK; CP2; NPW; CPW; MWIZ; SBTP) Grób na cmentarzu Powązkowskim, kw. 9, rz. III. Pomnik wg projektu Cypriana Godebskiego ustawiono w kościele Wszystkich Świętych na Grzybowie i poświęcono 20 X 1887 roku. W 1901 roku w foyer Opery Warszawskiej odsłonięto popiersie dłuta Hipolita Marczewskiego. Pomnik dłuta Jana Szczepkowskiego wzniesiony przed lewym skrzydłem Teatru Wielkiego, odsłonięto 17 I 1965 roku. Pamiątkowa tablica z piaskowca wmurowana w 1960 roku we frontową ścianę budynku przy Krakowskim Przedmieściu 81, w którym mieszkał w latach 1858-1860. Pamiątkowa tablica z granitu na frontowej ścianie budynku przy ul. Mazowieckiej 3/5, w miejscu gdzie stał dom, w którym zmarł, odsłonięta 4 VI 1972 roku. Do czasu II wojny światowej w tym samym miejscu na istniejącym wówczas budynku znajdowała się tablica mu poświęcona, odsłonięta 26 X 1908 roku.   Mam na  dzieję że wystarczy

Dodaj swoją odpowiedź