Pan Tadeusz - Charakterystyka porównawcza Jacka Soplicy i Stolnika Horeszki (Porównaj obu bohaterów) 

Jacek Soplica jest jedną z głównych postaci epopei Adama Mickiewicza pt. "Pan Tadeusz". Postać ta na początku prowadziła lekkomyślny, hulaszczy tryb życia, ale pod wpływem tragicznych zdarzeń zmienia się całkowicie. Bohater pochodził z średnio zamożnej rodziny szlacheckiej, był synem Podczaszego, bratem Sędziego i ojcem Tadeusza. W okresie młodości był dobrze zbudowanym, zdrowym, przystojnym mężczyzną. Na twarzy widniały mu długie wąsy, przez co zwany był powszechnie „Wąsalem”. Cieszył się dużym powodzeniem u kobiet. Jacek potrafił świetnie strzelać, wspaniale czuł się na polowaniach i podczas pojedynków. Lubił się bawić, spędzał czas na rozrywkach. Był osobą gwałtowną, porywczą i energiczna, mimo tego cała okoliczna szlachta bardzo go lubiła i często zapraszano go na dwór. Osobą, która szczególnie zabiegała o przyjaźń z Soplicą był magnat Horeszko, który nieraz zapraszał go na biesiady do swojego zamku. Ponieważ Jacek reprezentując w sejmie cały ród Sopliców, dysponował trzystoma głosami i liczyły się z nim najzamożniejsze rody. Stolnik pragnął wyłącznie wykorzystać bohatera, bo był mu potrzebny tylko ze względu na władzę, jaką posiadał. Podczas wielu wizyt w zamku, Jacek zdążył zakochać się ze wzajemnością w córce Horeszki, Ewie. Stolnik dowiedziawszy się o ich miłości i chęci wzięcia ślubu, podał Soplicy „czarną polewkę” na znak odmowy. Dumny magnat wolał unieszczęśliwić oboje wydając Ewę za mąż za bogatego kasztelana. Jacek nie mógł znieść rozstania z Ewą, doznał ogromnej przemiany wewnętrznej. Będąc pod wpływem załamania ożenił się z pierwszą napotkaną na drodze kobietą, której tak naprawdę w ogóle nie kochał. Nie mógł uporać się ze swoimi problemami, popadł w pijaństwo i zaniedbywał swoją żonę, która w krótkim czasie zmarła pozostawiając mu Tadeusza.