Motyw wędrówki w literaturze młodopolskiej.
Młoda Polska jest to okres literacki, który trwał od roku 1891 do 1918. Epoka ta nazywana jest bardzo często neoromantyzmem. Nazwa ta świadczy o tym, iż twórcy młodo polscy czerpali wzorce z literatury Romantyzmu. Motyw wędrówki pojawia się w literaturze romantycznej jak i młodo polskiej. Dlatego chcielibyśmy szerzej rozwinąć ten wątek, analizując literaturę tej epoki.
Pierwszym utworem popierającym naszą tezę jest „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego. Głównym bohaterem tego utworu jest Tomasz Judym. Pochodził on z biednej rodziny, robotniczej mieszkającej przy ulicy Ciepłej w Warszawie. Jego ojciec był alkoholikiem. Jako młody chłopiec został zabrany przez ciotkę. Dzięki niej zetknął się z wiedzą, do której dążenie było inspiracją podróży Judyma do Paryża. We francuskim mieście poznaje on życie najbiedniejszych ludzi. Interesuje się również sztuką. Po pobycie w Paryżu dr Judym postanowił wrócić do ojczyzny i zamieszkał w rodzinnej Warszawie. Otworzył tu gabinet lekarski, lecz nie miał żadnych klientów . Powodem tego były poglądy jakie prezentował Judym. Chciał leczyć ludzi z najbiedniejszych warstw społecznych. Po nieudanej próbie otworzenia gabinetu Judym otrzymuję propozycję pracy w Cisach. Podejmuje tę pracę i wyjeżdża z Warszawy. Jednakże w ośrodku dochodzi do konfliktu między Judymem a zarządem ośrodka. Dr Judym w akcie frustracji wrzuca administratora do jeziora. Za ten czyn zostaje wyrzucony z pracy w ośrodku. Po tej klęsce dr Tomasz wyrusza w nieznane, nie mając żadnego planu. W drodze spotyka Koreckiego, z którym wyjeżdża do Zagłębia. Mieście górniczym doktor poznaje ciężką, katorżniczą pracę kopaczy. To właśnie między innymi i dla biedaków porzucił on miłość łączącą go z Joanną oraz dobra materialne. Symbolem tego rozdarcia jakie przeżył Judym jest rozdarta sosna. Symbolizuje ona odczucia dotknęły z jednej strony jest to zaspokojenie swoich potrzeb a z drugiej poświęcenia dla biedaków.
W tym utworze motyw wędrówki jest ujęty jako chęć dotarcia do wiedzy. Jednakże jeśli ją osiągniemy powinniśmy się zastanowić co chcemy robić. Doktor Judym podjął chęć walki z łamaniem praw higieny pracy. Walczył o to w swoim kraju oraz we własnym mieście, jednakże nikt nie podzielał jego idei. Był on samotnym, wędrującym po świecie człowiekiem, który chciał polepszyć byt innym.
Następnym utworem zawierającym motyw wędrówki jest „Statek pijany” Jean`a Artur`a Rimbaud`a. Podmiotem lirycznym tego utworu jest samotnie błąkający się po morzach i oceanach statek. Podmiot przedstawiony jest w utworze pierwszoosobowo, który opisuje swoje przeżycia i wyraża uczucia. Tytułowy statek symbolizuje człowiek, a wędrówka statku to symbol ludzkiej egzystencji. Statek pozbawiony jest załogi jest jak samotny, ale wolny człowiek, który dzięki swej wolności może poznawać świat poprzez radość, cierpienie. Jednakże człowiek, który doświadcza samotności pragnie dotrzeć d spokojnego portu, czyli miejsca spokoju i ukojenia. Jednakże doświadczenia jakie świat wywarł na człowieku nastawiają go negatywnie do życia. Pragnie on zakończyć swoją egzystencję. Użyto w wierszu sformułowania „O niechaj dno me pęknie! Niechaj pójdę pod morze!”. Bogaty doświadczenia oraz pełen nienawiści do świata człowiek pragnie ciszy, ukojenia, bezpieczeństwa.
Każdy człowiek po skończonej wędrówce jest zmęczony, pełen pozytywnych oraz
negatywnych doświadczeń. Po powrocie do miejsca swojej ostoi stara się odpocząć, szuka cichego, spokojnego miejsca gdzie mógłby dożyć swojego kresu.
Motyw wędrówki zawarty w utworach młodopolskich jest symbolem nieustannej, pełnej przeciwieństw drogi jaką musi pokonać człowiek w celu osiągnięcia postawionych przed sobą idei, wartości materialno - duchowych. Jednakże jego podróż i doświadczenia są różnie docenianie. Jedni zostają docenieni i żyją w pełni szczęściu i spokoju, a drudzy zostają odrzuceni i wyizolowani od bliskich.