Rozszczepienie światła białego w pryzmacie.

Pomiary prędkości światła monochromatycznego w ośrodkach materialnych dowodzą, że prędkość światła w ośrodkach zależy od częstotliwości światła. Zjawisko to nazywamy dyspersją światła. Tylko w próżni prędkości wszystkich fal elektromagnetycznych są jednakowe.
Zależność prędkości fali od częstotliwości nie jest jednakowa dla wszystkich ośrodków. Na skutek zależności prędkości światła od częstotliwości, światło złożone ulega na granicy ośrodków rozczepieniu.
Kąty załamania różnych monochromatycznych składowych światła złożonego są różne. Najłatwiej to zaobserwować rzucając na pryzmat szklany wiązkę światła białego. Na ekranie umieszczonym za pryzmatem powstaje wielobarwne pasmo zwane widmem. Widmo otrzymywane za pomocą pryzmatów szklanych przypomina widmo otrzymywane za pomocą siatki dyfrakcyjnej. Układ barw w obu rodzajach widm jest jednak odwrotny: w widmie otrzymanym za pomocą pryzmatu najbardziej odchylone od pierwotnego
kierunku są promienie fioletowe, a najmniej czerwone. Różnica kątów odchylenia w pryzmacie zależy od współczynnika załamania oraz od kąta łamiącego pryzmatu i kąta padania światła. Rozczepienie światła jest tym wyraźniejsze, im większe są oba te kąty. Pryzmaty podobnie jak siatki dyfrakcyjne mogą służyć do analizy światła złożonego oraz do wytwarzania
światła monochtomatycznego.