Charakterystyka Zenka Wójcika "Ten obcy".

Głównym bohaterem lektury p.t.:? Ten Obcy? jest Zenek Wójcik, szesnastoletni chłopak pochodzący z Wrocławia. Jego matka nie żyła, a ojciec alkoholik nie interesował się synem. Dlatego Zenek uciekł z domu, by poszukać swojego wuja .

Gdy poznajemy Zenka, wyglądem i zachowaniem przypominał życiowego rozbitka. Kiedy po raz pierwszy czwórka przyjaciół, Julek, Marian, Pestka i Ula, spotykali chłopca ? jego twarz, szyja i ręce miały przykry, szarawy kolor, właściwy ludziom po długotrwałej podróży bez możliwości umycia się i zmiany ubrania. Dawno nie strzyżone włosy, pozbawione połysku przypominały sierść niedożywionego kota ?.
Zenek był niezwykłą postacią z niezwykłym charakterem, a jego ciało zamieszkiwały dwie zupełnie różne od siebie osoby. Jedna z nich była serdeczna, gotowa do przyjaźni i powierzenia swoich sekretów, a druga zachowywała się obojętnie, kpiąco, chwilami nawet wrogo. Według Julka był on wzorem do naśladowania, chodziarz to nie była prawda. kradł i sam namawiał do kradzieży młodszych, wiedząc, że robią źle. Lubił udawać dorosłego, często śmiał się z niemądrych wypowiedzi młodszych kolegów. Jednak w Zenku można znaleźć również zalety, nie tylko wady. Był dzielny, dumny i zaradny. Nie fantazjował, twardo stąpał po ziemi. Potrafił przezwyciężać trudy dnia powszedniego i radzić sobie w najcięższych sytuacjach. Chciał pomagać innym, na co dowodem było uratowanie dziecka nieznajomej kobiety z pędzącego wozu czy psa Dunaja. Był uparty i nie rezygnował łatwo z wyznaczonego sobie celu, o czym może świadczyć chęć znalezienia wuja w innym, oddalonym o wiele kilometrów mieście, mimo przeszkód takich jak brak środków do życia i skaleczona noga. Miał różnorodne zainteresowania, a jednym z nich była przyroda. Potrafił bezbłędnie rozpoznać ptaki po głosach, czy barwie piór, znał się także na innych zwierzętach - to on nauczył Ule jak traktować torturowanego kiedyś psa.

Moim zdaniem Zenek nie był postacią wyidealizowaną, ponieważ jak każdy miał swoje wady. Jednak potrafił dostrzec i naprawić swoje błędy. Współczuję mu, że nie miał normalnego domu i kochającej rodziny. Uważam, że był postacią pozytywną, wyróżniającą się niezwykłą odwagą. Podziwiam go za jego upór i wytrwałość w dążeniu do celu.