Bierzmowanie

Wybrane zagadnięcia z problematyki Sakramentu Bierzmowania
1. Bierzmowanie jako Sakrament 2
2. Pojęcie nazwy i cel Sakramentu Bierzmowania 2
3. Ustanowienie Sakramentu Bierzmowania 2
4. Znak widzialny Sakramentu Bierzmowania 3
5. Szafarz Sakramentu Bierzmowania 3
6. Warunki przyjęcia Sakramentu Bierzmowania 4
7. Świadek Sakramentu Bierzmowania 4
8. Skutki Sakramentu Bierzmowania 4
9. Sakramentu Bierzmowania a zbawienie wieczne 5
10. O Duchu Św. 5
11. Zapowiedź zesłania Ducha Św. 6
12. Zesłanie Ducha Św. 6
13. Działanie Ducha Św. 6
14. Duch Prawdy 7
15. Dary Ducha Św. 7
16. Dar mądrości 8
17. Dar rozumu 8
18. Dar rady 8
19. Dar umiejętności 9
20. Dar męstwa 9
21. Dar pobożności 10
22. Dar bojaźni Bożej 10
23. Owoce Ducha Św. 10
24. Przygotowanie bliższe do Sakramentu Bierzmowania 11
25. Obowiązki Bierzmowanych 11
26. Udzielanie Sakramentu Bierzmowania 12
27. Obrzędy Sakramentu Bierzmowania 12
28. Bierzmowani w świecie współczesnym 12
 
Bierzmowanie jako sakrament
1. Bierzmowanie jest jednym z siedmiu sakramentów św. czyli znaków widzialnych sprawowanych przez Kościół, które z ustanowienia Pana Jezusa dają nam łaskę bożą.
2. Do bierzmowania podobnie jak do Najświętszego Sakramentu, kapłaństwa i małżeństwa przystępujemy w stanie łaski uświęcającej. W stanie grzechu ciężkiego możemy przyjąć sakrament chrztu, pokuty i sakrament chorych.
3. Bierzmowania, sakrament dojrzałości chrześcijańskiej daje nam awans w życiu chrześcijańskim. Z dzieci bożych stajemy się pełnymi obywatelami i żołnierzami Chrystusa. Podczas gdy Chrzest wyciska na duszy niezatarty znak dziecka bożego, bierzmowanie daje znak żołnierza Chrystusowego.
4. Bierzmowanie obok Chrztu i Kapłaństwa przyjmuje się tylko jeden raz w życiu. Inne sakramenty św. możemy przyjmować częściej.

Pojęcie nazwy i cel Sakramentu Bierzmowania
1. Bierzmowanie jest to sakrament w którym Duch św. umacnia chrześcijanina, aby wiarę swoją wyznawał, bronił jej i według niej żył.
2. Nazwa ,,Bierzmowanie” pochodzi od słowa ,,Bierzmo”. Bierzmo jest to tram albo belka podtrzymująca związanie dachu. dzisiaj takie belki, często pięknie rzeźbione, spotykamy w chatach góralskich. Są to tzw. sosręby. Tak jak belka-bierzmo podtrzymuje związanie dachu, tak Sakrament Bierzmowania podtrzymuje w nas naszą religię i wiarę.
3. Inne nazwy Sakramentu Bierzmowania :
a) Sakrament umocnienia,
b) Sakrament Ducha Św.,
c) Sakrament Dojrzałości Chrześcijańskiej,
d) Sakrament Rycerza Chrystusa.
4. Celem Sakramentu Bierzmowania jest :
a) utwierdzić w nas słuszność naszej wiary,
b) uodpornić nas na trudności grożące wierze,
c) uzdolnić nas do obrony wiary,
d) dać nam odwagę do mężnego wyznawania wiary.

Ustanowienie Sakramentu Bierzmowania
1. W Piśmie św. nie ma wyraźnej wzmianki, że Pan Jezus ustanowił Sakrament Bierzmowania, jest natomiast mową, że Apostołowie mają otrzymać wzmocnienie w Dniu Zielonych Świątek. Z widzialnym znakiem ognistych języków był związany niewidzialny skutek czyli łaska Boża, co jest cechą wszystkich sakramentów ustanowionych przez Pana Jezusa.
2. Wszystkie sakramenty św. ustanowił Pan Jezus, który był nie tylko Człowiekiem ale także Bogiem i mógł widzialnym znakom przypisać niewidzialny skutek tj. łaskę Bożą. Bierzmowanie jest sakramentem stąd może być tylko tego samego ustanowienia co pozostałe sakramenty św.
3. Bierzmowanie należy obok Chrztu i Eucharystii do tzw. sakramentów inicjacji chrześcijańskiej, gdyż wprowadza i wtajemnicza w życie chrześcijańskie w którym ważną rolę odgrywa Duch św. Jeśli Chrystus ustanowił Chrzest i Eucharystię, dwa spośród trzech sakramentów inicjacji chrześcijańskiej, ustanowił też trzeci czyli Bierzmowanie.
4. Bierzmowanie udzielali Apostołowie czego nie czynili bez polecenia Chrystusa. Otóż Apostołowie, którzy byli w Jerozolimie usłyszawszy że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich (tj. mieszkańców Samarii) Piotra i Jana. Ci po swoim przybyciu modlili się za nich, aby przyjęli Ducha św. ...Wkładali na nich ręce a oni otrzymywali Ducha Św. (Dz. Ap. 8,14-17)

Znak widzialny Sakramentu Bierzmowania
1. Znakiem widzialnym Bierzmowania jest nałożenie rąk biskupa i namaszczenie krzyżem Św.( jest to tzw. materia sakramentu) oraz słowa: ,,Przyjmij znamię daru Ducha Świętego.” (jest to tzw. forma sakramentu)
2. Krzyżmo św. jest mieszaniną oliwy i balsamu. Poświęca je biskup w katedrze diecezjalnej w Wielki Czwartek.
a) Balsam chroni od gnicia - jest symbolem ochrony bierzmowanego przed zgnilizną grzechu,
b) Oliwą namaszczano zapaśników przed walką - jest to symbol walki człowieka z pożądliwością,
c) Namaszczenie oznacza szczególnie oddanie na służbę Bożą - w bierzmowaniu przeznacza do apostolstwa.
3. Nałożenie rąk przypomina gest Apostołów i wyraża przekazanie otrzymanej władzy lub mocy jak również udzielenia misji do odważnego i konsekwentnego wyznawania wiary.
4. Na słowa biskupa: ,, Przyjmij znamię daru Ducha Świętego” bierzmowany odpowiada: ,,Amen”. Kiedy biskup dodaje: ,,Pokój z tobą” bierzmowany odpowiada: ,,I z Duchem Twoim”.

Szafarz Sakramentu Bierzmowania
1. Szafarzem Sakramentu Bierzmowania jest ten, kto sakrament sprawuje czyli go udziela.
2. Właściwym szafarzem Sakramentu Bierzmowania jest biskup. Zwykle on sam udziela tego sakramentu, aby wyraźniejszy był związek z pierwszym zstąpieniem Ducha św. w dniu Piędziesiątnicy apostołowie napełnieni Duchem św. przekazali Go wiernym przez nałożenie rąk. Biskup sprawuje Sakrament Bierzmowania jako następca Apostołów.
3. W niebezpieczeństwie śmierci gdy nie można bez wielkiej niedogodności wezwać biskupa mogą również bierzmować:
a) proboszczowie,
b) wikariusze parafialni,
c) każdy kapłan wolny od cenzur i kar.
4. W prawdziwej konieczności np. z powodu wielkiej liczby kandydatów ci kapłani, którzy:
a) spełniają specjalny urząd np. wikariusz generalny,
b) miejscowi proboszczowie,
c) kapłani, którzy przygotowywali kandydatów do bierzmowania.





Warunki przyjęcia Sakramentu Bierzmowania
1. Do Sakramentu Bierzmowania należy przystąpić w stanie łaski uświęcającej, gdyż Bierzmowanie jest Sakramentem żywych. Zaleca się, aby bierzmowany przystąpił nie tylko do Spowiedzi, ale także do Komunii św. W Spowiedzi uzyska łaskę uświęcającą, którą Komunia i Bierzmowanie pomnożą.
2. Do bierzmowania należy być pouczonym w prawdach wiary św. dlatego trzeba uczestniczyć w kateche¬zach przygotowawczych do przyjęcia tego Sakramentu. Ponadto należy powtórzyć elementarne prawdy kate¬chizmowe.
3. Do bierzmowania należy sobie, obrać nowe imię. Ma to być imię świętego, aby bierzmowany miał godny wzór do naśladowania i miał się do kogo uciekać o pomoc i wstawiennictwo do Boga.
4. Do bierzmowania należy przystąpić umytym, uczesanym i czysto ubranym. 0 ile to możliwe chłopcy powinni mieć białą koszulę granatowe ubranie. Sukienki dziewcząt nie powinny być zbyt krótkie. Niewskaza¬ne są też duże dekolty. Obuwie nie powinno być błocone.




Świadek Sakramentu Bierzmowania
1. Przy niektórych Sakramentach św. występują świadkowie:
a) przy Chrzcie św. - rodzice chrzestni,
b) przy Bierzmowaniu - świadkowie Bierzmowania,
c) przy Sakramencie Małżeństwa - świadkowie cywilni i urzędowy świadek Kościoła.
2. świadek Bierzmowania powinien być:
a) tej samej płci co bierzmowany,
b) praktykujący katolik,
c) po 14 roku życia.
3. Świadek Bierzmowania staje za bierzmowanym i trzyma podczas namaszczania go przez biskupa swoją dłoń na prawym ramieniu bierzmowanego.
4. Przy Bierzmowaniu występuje świadek jako pamiątka czasów rycerskich, kiedy młody giermek musiał mieć swojego opiekuna, który przedstawiał go księciu, zalecał do pasowania i ręczył za niego, że dobrze posiadł sztukę rycerską i że uczciwe wypełni swoje obowiązki rycerskie.

Skutki Sakramentu Bierzmowania
1. Sakrament Bierzmowania pomnaża w nas łaskę uświęcającą. Po przyjęciu Bierzmowania jesteśmy bardziej święci i tym samym bliżsi Bogu. Można powiedzieć, że w naszej duszy jest więcej światła i siły.
2. Sakrament Bierzmowania daje nam łaskę sakramentalną tj. szczególne łaski uczynkowe przywiązane do tego Sakramentu, zwłaszcza odwagę, abyśmy wiarę św. mężnie wyznawali i wg niej żyli.
3. Sakrament Bierzmowania daje nam 7 darów Ducha Św., które oświecają nasz rozum i wzmacniają naszą wolę, abyśmy mogli skutecznie iść za natchnieniem łaski Bożej.
4. Sakrament Bierzmowania wyciska na duszy znak niezatarty wyznawcy Chrystusowego. Kto umrze po Bierzmowaniu otrzyma większą nagrodę w niebie i wyższy stopień chwały, jeśli jednak się potępi będzie surowiej karany od tych, którzy nie byli bierzmowani.

Sakrament Bierzmowania a zbawienie wieczne
1. Sakrament Bierzmowania w przeciwieństwie do Chrztu św. nie jest konieczny do zbawienia. Można się zbawić i nie być bierzmowanym. Bez bierzmowania można też przyjąć Sakrament Małżeństwa jest natomiast potrzebne do Sakramentu Kapłaństwa.
2. Katolik niebierzmowany:
a) pozbawia się szczególnych łask uczynkowych, które dają moc i siłe do walki z grzechem,
b) Duch św. nie daje też niebierzmowanym w takiej mierze swoich darów w jakiej daje bierzmowanym.
3. Przyjęcie Sakramentu Bierzmowania łączy się niekiedy z otrzymywaniem specjalnych charyzmatów na. daru języków lub innych łask specjalnych. Obecnie charyzmatycy zwykli się jednoczyć w ruchu religijnym, którego członkowie prowadzą pogłębione i intensywne życie duchowe.
4. Chcąc się zbawić wystarczy przyjąć Chrzest, zachowywać Przykazania, pokutować, przyjmować komunię św. i spełniać dobre uczynki. Chcąc ułatwić sobie drogę do zbawienia wiecznego, ze względu na trudności związane z potrójną pożądliwością tj. pożądliwością ciała, oczu i pychą żywota, dobrze jest także przyjąć Sakrament Bierzmowania

O Duchu Św.
1. Duch Św. jest Trzecią Osobą w Trójcy Św. i posiada tę samą naturę Boską co Bóg Ojciec i Syn Boży.
2. Dowody na istnienie Ducha Św.
a) W czasie Chrztu P. Jezusa unosił się Duch Św. w postaci białej Gołębicy (Mt 3,16),
b) W Dniu Zielonych Świąt Duch Św. zstąpił na Apostołów w postaci ognistych języków (Dz.Ap.2,3.4),
c) P. Jezus polecił Apostołom chrzcić nie tylko w Imię Ojca i Syna lecz także w Imię Ducha Świętego.(Mt 28,19).
3. Jeśli Bogu Ojcu przypisujemy Wszechmoc i Stworzenie, Synowi Bożemu Mądrość i Odkupienie to Duchowi Św. Miłość i Uświęcenie.
4. Ducha Św. nazywamy inaczej:
a) Duchem Pocieszycielem gdyż pociesza nas w utrapieniach i pomaga w trudnościach życiowych,
b) Duchem Prawdy gdyż przybliża nam zrozumienie prawd religijnych i daje prawdziwą mądrość życiową,
c) Duchem Prakletem gdyż wstawia się za nami i uchyla kary należne nam za grzechy.

 
Zapowiedź zesłania Ducha Św.
1. Już siedem wieków przed zesłaniem Ducha Św. prorok Izajasz zapowiedział Jego przyjście:
a) Duch Św. przyjdzie (Iz.11,2),
b) przyjdzie z wysoka (Iz.32,15),
c) Jego przyjście będzie gwałtowne (Iz.59,12).
2. Skutki zesłania Ducha Św. przewidzieli:
a) Prorok Joel, który pisał o widzeniach i zjawach Ducha Św. (Joel 2,28),
b) Zachariasz, który przepowiadał specjalne łaski i modlitwy jako skutek zstąpienia Ducha Św. na dom Dawida i mieszkańców Jeruzalem (Zach.12,10).
3. Zesłanie Ducha Św. obiecał wyraźnie P. Jezus gdy powiedział do Apostołów: ,,Będziecie ochrzczeni Duchem Św. po niewielu dniach” (Dz.Ap. 1,5). P. Jesus powiedział także: ,,Otrzymacie Ducha Św. zstępującego na was i będziecie mi świadkami w Jeruzalem i w całej Samarii i Judei aż po krańce ziemi” (Dz.Ap.1,8)
4. Podczas mowy pożegnalnej w Wieczerniku P. Jezus wyjawił też cel dla którego miał na nich zstąpić Duch Św. Oto Jego słowa: ,,Pocieszyciel Duch Św., którego Ojciec pośle w imię moje, on was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, cokolwiek wam powiedziałem” (J.14,26)

Zesłanie Ducha Św.
1. Zesłanie Ducha Św. zapowiedział Apostołom P. Jezus w Wielki Czwartek, w Wieczerniku podczas mowy pożegnalnej (J.13,15-17)
2. Duch Św. zstąpił na Apostołów w Dniu Zielonych Świąt (Dz.Ap.2,1-41)
a) wśród gwałtownego wichru ( symbol Duchowności i mocy)
b) jako oświecająca światłość (symbol prawdy i mądrości)
c) w postaci ognistych języków (symbol miłości i uświęcenia)
3. Zstępując na Apostołów Duch Św. sprawił:
a) że słyszano ich jakoby mówiących różnymi językami,
b) że opuścili Wieczernik i zaczęli głosić Ewangelię,
c) że ludzie zaczęli się nawracać ( W Dniu Zesłania Ducha Św. ok.3000 ludzi)
4. Pamiątkę zesłania Ducha Św. obchodzimy w 50 dniu po Zmartwychwstaniu Pańskim (Piędziesiątnica).

Działanie Ducha Św.
1. Po raz pierwszy o Duchu Św. wspomina Księga Rodzaju ,,Gdy ziemia była jeszcze pusta i próżna, a ciemności były nad głębokością, wtedy Duch Doży unosił się nad wodami” (Rodz.1,2)
2. Duch Św. działał:
a) przy poczęciu Syna Bożego,
b) objawił się przy Chrzcie P. Jezusa
c) był znakiem pełni w widzeniu św. Jana,
d) P. Jezus powołał się na Ducha Św. w synagodze w Nazarecie.
3. Duch Św. w życiu Kościoła:
a) był źródłem nauczania i wytrwałości Apostołów,
b) był mocą św. Szczepana,
c) pouczył św. Piotra przy Chrzcie Korneliusza,
d) skierował św. Pawła i Barnabę w podróży misyjnej.
4. Obecnie Duch Św. działa w Kościele:
a) w ruchu charyzmatycznym,
b) w próbach przystosowania Kościoła do czasów dzisiejszych,
c) w procesach humanizacji życia religijnego,
d) w tendencjach nawrotowych do treści Ewangelii św.

Duch Prawdy
1. P. Jezus zapowiadając w Wieczerniku Zesłanie Ducha Św. nazwał Go Duchem Prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo Go nie zna, ale którego przyjmą Apostołowie, gdyż Go poznają i który w nich pozostanie i z nimi przebywać będzie (J.14,16-17).
2. W szczególności Duch Św., Duch Prawdy:
a) oświeca rozum ludzki,
b) pobudza człowieka dobrego,
c) przez dobre natchnienie skłania go do działania,
d) niekiedy udziela chryzmatów np. daru języków.
3. P. Bóg dał Kościołowi Ducha Św., Ducha Prawdy, aby mógł prawdy wiary św. nauczać i wskazywać wiernym pewną drogę do zbawienia. Dar ten odnosi się do spraw wiary i obyczajów i objawia się autorytatywnych pouczeniach papieży i dekretach soborów powszechnych.
4. Obecność Ducha Św. w Kościele, Ducha Prawdy zaznacza Kościół nauczający, kiedy wydaje orzeczenia posługując się uroczystą formułą za przykładem I Soboru w Jerozolimie (Iw.): ,,Zdało się Duchowi Św. i nam...” (Dz.Ap.15,28).

Dary Ducha Św.
1. Dary Ducha Św. są to pewne uzdolnienia, które daje nam Duch Św., abyśmy mogli skutecznie iść za natchnieniem łaski Bożej.
2. Jest siedem Darów Ducha Św.:
a) Dar mądrości - sprawia, że w świecie i w nas samych dostrzegamy Boga i Jego prawa,
b) Dar rozumu - sprawia, że lepiej rozumiemy prawdy Bożę i umiemy je innym objaśnić,
c) Dar rady - daje nam dobrą myśl jak należy postąpić, zwłaszcza w trudnych sprawach,
d) Dar umiejętności - pomaga nam w spełnianiu dobrych uczynków zasługujących na życie wieczne,
e) Dar męstwa - daje nam odwagę oraz cierpliwość i wytrwałość w znoszeniu przeciwności,
f) Dar pobożności - daje nam zamiłowanie do modlitwy i służby Bożej,
g) Dar bojaźni Bożej - daje pamięć na obecność Bożą i Boże kary strzegąc nas przed grzechem.
3. Darów Ducha Św. udziela nam Duch Św. w Sakramencie Bierzmowania.
4. Skuteczność darów Ducha Św. zależy od naszego współdziałania z łaską Bożą.
 
Dar mądrości
1. Dar mądrości jako dar Ducha Św. sprawia, że w świecie i w bas samych spostrzegamy Boga i Jego dzieła.
2. Kto posiada dar mądrości:
a) dostrzega Stwórcę w Jego dziełach,
b) wie, że kiedyś umrze i stanie przed Sądem Bożym,
c) dba o swoje ciało, ale nie zaniedbuje duszy,
d) modli się, przystępuje do Sakramentów św. i spełnia dobre uczynki, aby zasłużyć na zbawienie wieczne.
3. Wykazuje brak daru mądrości:
a) kto żyje tak jak by Boga nie było,
b) kto dba o mądrość ludzką, ale lekceważy Bożą,
c) kto stara się nie dostrzegać złych skutków grzechów,
d) kto nie gromadzi zasług na Zycie wieczne.
4. Mądrość jest cennym skarbem. Jej chwałę opiewa Księga Mądrości, która określa mądrość jako ,,skarb najprzydatniejszy i zapewnia, że ci którzy ją zdobyli, zjednali sobie przyjaźń Bożą (Mądr.7,14).

Dar rozumu
1. Dar rozumu jako dar Ducha Św. sprawia, że lepiej rozumiemy prawdy Boże i umiemy je innym objaśniać.
2. Kto posiada dar rozumu:
a) uczy się pilnie prawd wiary św. i zasad postępowania etycznego,
b) rozumie te prawdy, widzi ich związek między sobą i potrzebę,
c) stara się swoją wiarę nie tylko poznać, ale także wg niej żyć,
d) chętnie i dobrze objaśnia prawdy wiary św. innym.
3. Wykazuje brak daru rozumu:
a) kto chce wg wiary żyć, ale nie pragnie jej poznać,
b) kto nie wykazuje zapotrzebowania na prawdy Boże i zasady postępowania,
c) kto uczy się prawd wiary, ale nie stosuje ich w życiu,
d) kto nie dba o to, aby swoją znajomością prawd wiary dzielić się z innymi.
4. Wartość daru rozumu polega na tym, że Duch Św. oświeca rozum ludzki światłem wiary, dzięki czemu człowiek widzi dalej i głębiej wiary. Zapamiętam sobie słowa Adama Mickiewicza: ,,Rozumie ludzki tyś mały przed Panem; Tyś kroplą w Jego wszechmogącej dłoni. Ach ty bez wiary byłbyś niewidomy.

Dar rady
1. Dar rady jako dar Ducha Św. daje nam dobrą myśl jak należy postąpić, zwłaszcza w trudnych sprawach.
2. Kto ma dar rady:
a) gdy musi wybierać między złem a dobrem wybiera dobro,
b) gdy w żaden sposób nie może uniknąć zła wybiera mniejsze zło,
c) gdy napotyka w życiu na trudności, znajduje też sposób, aby je przezwyciężyć,
d) chętnie i życzliwie pomaga innym w ich kłopotach życiowych.
3. Wykazuje brak daru rady:
a) kto dobro uważa za zło, a zło za dobro,
b) kto ciągle się waha,
c) kto nie wie jak postąpić, aby nie naruszyć prawa Bożego,
d) kto innym doradza zło, zachęca do niego lub je gloryfikuje.
4. Niektóre dobre akty:
a) uczy się za młodu,
b) nie sądzić nikogo wg pozorów,
c) nie wyrządzać innym krzywdy,
d) modlić się za żywych i umarłych.

Dar umiejętności
1. Dar umiejętności jako dar Ducha Św. pomaga nam w spełnieniu dobrych uczynków zasługujących na zbawienie wieczne.
2. Kto ma dar umiejętności:
a) wie, że wiara bez uczynków martwa jest (Jak.2,26)
b) nie lekceważy modlitwy, która jest najprzedniejszym dobrym uczynkiem,
c) rozumnie umartwia swoje ciało, aby tym lepiej troszczyć się o swoją duszę,
d) spełnia uczynki miłosierne co do duszy i co do ciała.
3. Wykazuje brak daru umiejętności:
a) kto spełnia dobre uczynki tylko z pobudek naturalnych,
b) kto z obiektywnie dobrym uczynkiem łączy złą intencję,
c) kto mylnie sądzi, że zbawi się bez spełniania dobrych uczynków,
d) kto nie troszczy się o to, aby żyć w stanie łaski uświęcającej.
4. Zapamiętam sobie słowa Pisma św.: ,,Gromadźcie sobie skarb w niebie, gdzie ani rdza nie psuje, ani mól nie toczy, ani złodzieje nie wykopują i nie kradną”

Dar męstwa
1. Dar męstwa jako dar Ducha Św. daje nam odwagę oraz cierpliwość i wytrwałość do znoszenia przeciwności życiowych.
2. Kto ma dar męstwa:
a) wyznaje swoją wiarę odważnie i jest gotów znosić dla niej przykrości,
b) nie zraża się trudnościami życia, ale stara się je przezwyciężyć,
c) jest cierpliwy w chorobie i niepowodzeniach życiowych,
d) dąży wytrwale do wyższej doskonałości.
3. Wykazuje brak daru męstwa:
a) kto swojej wiary się wstydzi i jej nie wyznaje,
b) kto tchórzliwie zapiera się wiary,
c) kto jest niecierpliwy w przeciwnościach życia,
d) komu brak wytrwałości w dobrych postanowieniach.
4. Wg Teilharda de Chardin człowiek powinien dążyć wzwyż i kroczyć naprzód:
a) człowiek dąży wzwyż jeśli coraz bardziej zbliża się do Boga,
b) kroczy naprzód gdy idzie za postępem.
Oba te dążenia wymagają daru męstwa.
 
Dar pobożności
1. Dar pobożności jako dar Ducha Św. daje nam zamiłowanie do modlitwy i służby Bożej.
2. Kto ma dar pobożności:
a) ma zamiłowanie do częstej i dobrej modlitwy,
b) uczestniczy regularnie w Mszy św.,
c) chętnie przystępuje do sakramentów św.,
d) czyta książki religijne i prasę katolicką.
3. Wykazuje brak daru pobożności:
a) kto nie lubi się modlić, rzadko się modli lub wcale się nie modli,
b) kto lekceważ obowiązek uczestnictwa w Mszy św. w niedziele i święta,
c) kto stroni od sakramentów św. i przystępuje do nich nieprzygotowany,
d) kogo nie interesuje prasa i lektura religijna.
4. Dar pobożności udoskonala naszą część oddawaną Bogu jako Ojcu, którego uwielbiamy, gdyż Go miłujemy i w tym odnajdujemy nasze szczęście.

Dar bojaźni Bożej
1. Dar bojaźni Bożej jako dar Ducha Św. daje nam pamięć na obecność Bożą i kary Boże strzegąc nas przed grzechem.
2. Kto ma dar bojaźni Bożej:
a) liczy się z Bogiem swym Panem i Stwórcą,
b) stara się zachować Przykazania Boże,
c) lęka się Sądu Bożego i kar za grzechy,
d) zachowuje pamięć na obecność Bożą.
3. Wykazuje brak daru bojaźni Bożej:
a) kto rozpacza lub jest zuchwały,
b) kto nie żałuje za grzechy i się nie poprawia,
c) kto bardziej liczy się z ludźmi niż z Bogiem,
d) kto bluźni, przeklina lub Pana Boga lekceważy.
4. Zapamiętam sobie słowa Księgi Eklezjastesa : ,,Boga się bój i Przykazań Jego przestrzegaj, bo cały w tym człowiek” (Ekl.12,13)

Owoce Ducha Świętego
1. Ludzie, którzy żyją wg Ducha Św. odczuwają Jego owoce i przynoszą owoce. Wylicza je św. Paweł w liście do Galatów (5,22-23).
2. Owoce Ducha Św. są następujące:

a) miłość,
b) wesele,
c) pokora,
d) cierpliwość,
e) uprzejmość,
f) dobroć,
g) wspaniałomyślność,
h) łaskawość,
i) wierność,
j) skromność,
k) wstrzemięźliwość,
l) czystość.
3. Duch Św. działa w ludzkości przez wszystko, co jest piękne w poezji, w prozie, w muzyce, w rzeźbie, w malarstwie oraz przez wszystko co dobre i szlachetne w obyczajach. Wiedzie też ku wyżynom prawdy, dobra i piękna.
4. Działania Ducha Św. nie można w nikim wykluczyć lub ograniczyć go do określonych miejsc gdyż: ,,Duch Św. tchnie, kędy chce” (J.3,8)

Przygotowanie bliższe do Sakramentu Bierzmowania
1. Przed przystąpieniem do Bierzmowania należy:
a) przedstawić świadectwo Chrztu św.,
b) udokumentować przyjęcie I Komunii św.,
c) wypełnić starannie karteczkę do bierzmowania.
2. Przed bierzmowaniem trzeba też zdać egzamin z wiadomości dotyczących Sakramentu Bierzmowania oraz wykazać się znajomością elementarnych modlitw i pieśni religijnych.
3. Przed przyjęciem Sakramentu Bierzmowania trzeba przystąpić do Spowiedzi Św. celem odzyskania łaski uświęcającej jeśli kandydat do bierzmowania jest w stanie grzechu ciężkiego lub jej pomnożenia jeśli jest w stanie łaski uświęcającej.
4. Przed bierzmowaniem poleca się też odprawienie nowenny do Ducha Św. Nowennę rozpoczynamy 9 dni przed przyjęciem Sakramentu Bierzmowania.

Obowiązki bierzmowanych
1. Pierwszym obowiązkiem bierzmowanych jest świadczyć swoim życiem o Chrystusie tzn.:
a) uczciwie pracować,
b) modlić się dużo i dobrze,
c) często przystępować do sakramentów św.,
d) spełniać uczynki miłosierne.
2. Drugim obowiązkiem bierzmowanych jest systematycznie pracować nad charakterem czyli:
a) wytrwale łączyć łaskę Bożą z własnym wysiłkiem:
b) planowo usuwać swoje wady:
c) pogłębiać nabyte cnoty:
d) zdobywać dalsze sprawności do dobrego.
3. Trzecim obowiązkiem bierzmowanych jest dokształcać się religijnie tj.:
a) czytać Pismo św. prasę i książki katolickie,
b) uczęszczać regularnie na lekcje religii,
c) utrwalać podstawowe prawdy katechizmowe,
d) uczyć się prawd wiary św. i zasad postępowania.
4. Czwartym obowiązkiem bierzmowanych jest apostolstwo, które polega na tym, aby:
a) czynnie angażować się w życiu parafii,
b) bliźnim przybliżać Chrystusa i jego naukę,
c) popierać pracę misyjną Kościoła,
d) promieniować na otoczenie dobrym przykładem.
 
Udzielanie Sakramentu Bierzmowania
1. W czasach apostolskich udzielano Bierzmowania zaraz po Chrzcie św. w różnych okresach roku. Potem udzielano tego Sakramentu w Wigilię Paschalną. Ochrzczeni przez kapłanów lub diakonów przechodzili z baptisterium do kościoła gdzie biskup udzielał im Bierzmowania. Bierzmowani łączyli się z całą gminą chrześcijańską przyjmując Najświętszy Sakrament. Bierzmowano tylko dorosłych.
2. Do czasu Soboru Watykańskiego II udzielano Sakrament Bierzmowania w wielu krajach zwykle rok po przystąpieniu do Komunii Św. W Polsce przypadało to w klasach czwartych.
3. Sobór Watykański II wprowadził do obrzędów bierzmowania odnowienie przyrzeczeń Chrztu Św. oraz radził sprawować ten Sakrament w łączności z Mszą Św.
4. Obecna praktyka diecezjalna poleca biskupom bierzmować młodzież klas ósmych(II Gim), aby lepiej zharmonizować okres dojrzewania fizycznego z dojrzewaniem duchowym. Sakrament Dojrzałości Chrześcijańskiej proces ten ułatwia i konsoliduje.

Obrzędy Sakramentu Bierzmowania
1. Proboszcz lub inny kapłan prosi biskupa o udzielenie Sakramentu Bierzmowania zgromadzonej w kościele młodzieży. Biskup pyta, czy młodzież wie jak wielki dar otrzymuje w tym sakramencie i czy przygotowała się należycie do jego przyjęcia ?
2. Kapłan zapewnia, że młodzież jest przygotowana gdyż:
a) uczestniczyła w katechezach przygotowawczych,
b) wspólnie się modliła,
c) przystąpiła do sakramentu Pokuty.
3. Biskup zwracając się do młodzieży mówi:
,,Droga Młodzieży!, powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie”?
4. Kandydaci do Bierzmowania odpowiadają:
,,Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad”.

Bierzmowani w świecie współczesnym
1. W każdej epoce potrzebni są świadomi, uczciwi i odważni wyznawcy Chrystusa, ale rodzaj zapotrzebowania i metody świadczenia o obecności Boga w świecie mogą być różne.
2. We współczesny świecie bierzmowani powinni przede wszystkim:
a) dać świadectwo modlitwy,
b) czcić dzień święty,
c) przystępować do sakramentów św.
d) dokształcać się religijnie,
e) uwrażliwiać swoje sumienie na potrzeby bliźnich,
f) walczyć skutecznie z nałogiem chuligaństwa, lenistwa, alkoholizmu, narkomanii.
3. Tak jak od oficerów oczekujemy, aby nosili czyste, uporządkowane mundury i zachowywali się godnie, tak też od bierzmowanych chcielibyśmy się spodziewać, aby więcej troszczyli się o szatę łaski Bożej i lepiej prezentowali swoją przynależność do Kościoła.
4. Bierzmowani w świecie współczesnym w sposobach swojego oddziaływania na otoczenie powinni być prawdomówni, pobożni, pracowici, wyrozumiali i cierpliwi. Potrzeba im też więcej entuzjazmu.