Romeo tęsknię za tobą! Kocham cię tak mocno jak, że moje serce omal nie wybuchnie. Kiedy cię znów zobaczę? Czekam! Twoja kochająca Julia!
Czy pamiętasz nasze ostatnie spotkanie? Czy może powoli moja postać zaczyna się rozmywać w Twej pamięci? Ja często przed snem wspominam ten świeży powiew wiatru, który trącał me włosy, gdy wypatrywałam Twego cienia, ten upojny zapach róż przyniesionych przez Ciebie. Twierdziłeś, że nie przyniosłeś ich dla mnie, a potem zostawiłeś je na poręczy balkonu. Czy to przypadek? Tak mi Ciebie brak... Nawet nie wiesz, jak wielką odczuwam pustkę, za każdym razem, gdy tracę Cię z oczu... Od razu zaczynam odliczać minuty do naszego kolejnego spotkania. Robię to również teraz, pisząc ten list. Wodzę piórem po karcie papieru, szepczę: „kocham Cię najdroższy...” Wiem, że to niemądre z mojej strony. Ty zapewne już dawno o mnie zapomniałeś, podczas gdy ja piszę do Ciebie te słowa. Ale moje serce jest nieposłuszne. Dlaczego ono tak szybko bije? Dlaczego za każdym razem, gdy Cię widzę - nawet z daleka - przyspiesza? Jest ciemna noc. Ciemna, mroczna i ponura. Tylko księżyc ze swą świtą rozświetla to ciemne niebo, które patrzy również na Ciebie, będącego w dalekiej podróży. Mam nadzieję, że najpiękniejsza z gwiazd przesyła Ci srebrzysty uśmiech i pocałunek z pozdrowieniami od Julii.
