napisz informacje na temaat fryderyka szopena oraz bacha daje naj 15 pkt

Johann Sebastian Bach.Urodzony w 1685 roku, a zmarł w 1750 roku.Był kompozytorem i organistą niemieckim.Dorobek jego obejmuje niemal wszystkie gatunki muzyki instrumentalnej i wokalnej(ponad 1000 pozycji) i stanowi szczytowe osiągnięcie muzyki baroku.Był mistrzem  fugi,zwłaszcza w muzyce  organowej i klawesynowej. Do najbardziej znanych utworów  należy zaliczyć: Pasję wg św.Jana,Pasję wg św. Mateusza; utwory organowe-Musikalisches Opfer.Kunst  der fuge; 6 Koncertów brandenburskich,Suity angielskie,Suity  francuskie,utwory kameralne oraz na instrumenty klawiszowe Fryderyk Szopen.Urodzony 22 lutego 1810 roku w Żelazowej Woli. Był wybitnym kompozytorem i pianistą. Już przed ukończeniem 7 lat zakomponował kilka utworów (były to polonezy) . 5 listopada 1830 opuścił swoją ojczyznę udając się do Paryża gdzie skomponował większość swoich utworów. W drodze do Paryża napisał dziennik zwany "Dziennikiem stuttgarckim". W 1836 zaręczył się z Marią Wodzińską, która była uzdolniona muzycznie i malarsko. Ostatecznie jednak rodzina sprzeciwiła się związkowi, uważając, że Chopin jest zbyt chorowitym kandydatem na męża iż w 1836 roku zaczął poważnie chorować na gruźlicę. 3 września 1848 zmarł.

Fryderyk Franciszek Chopin – najwybitniejszy polski kompozytor i pianista, urodził się we wsiŻelazowa Wola w powiecie Sochaczewskim. Za dzień urodzin kompozytora rodzina i on samuznawali dzień 1 marca 1810 roku, jednak w metryce chrztu sporządzonej w kościele parafialnym w Brochowie widnieje data 22 lutego. Rozbieżność ta do dnia dzisiejszego nie została ostatecznie rozstrzygnięta, choć współcześnie pierwszeństwo oddaje się dacie obchodzonej przez samego kompozytora i jego najbliższych.Fryderyk Chopin przyszedł na świat w dworku będącym posiadłością hrabiów Skarbków, u których funkcję guwernera pełnił w tym czasie spolonizowany Francuz, przybyły do Polski w 16 roku życia i tu osiadły Mikołaj Chopin (1771–1844) – ojciec kompozytora. Mikołaj Chopin do tego stopnia zasymilował się w nowej ojczyźnie, iż w 1794 roku wziął udział w insurekcji kościuszkowskiej (najprawdopodobniej w obronie Warszawy) i nigdy z Polski nie wyjechał. Zajmował się główne edukacją młodzieży szlacheckiej – jedną z jego wychowanek była Maria Łączyńska, słynna później jako Pani Walewska.W 1806 roku Mikołaj Chopin poślubił Teklę Justynę z Krzyżanowskich (1782–1861). Rok później przyszła na świat Ludwika, po mężu Jędrzejewiczowa (1807–1855). Fryderyk był drugim dzieckiem państwa Chopinów. Miał jeszcze dwie młodsze siostry – Izabelę, po mężu Barcińską (1811–1881) oraz przedwcześnie zmarłą Emilię (1812–1827). Już pół roku po urodzeniu Fryderyka rodzina Chopinów przeniosła się do Warszawy, gdzie Mikołaj otrzymał posadę w Liceum Warszawskim. Państwo Chopinowie zamieszkali w Pałacu Saskim.Dzieciństwo. Od najwcześniejszych lat życia Fryderyk miał styczność z muzyką. Matka grała na fortepianie i śpiewała, ojciec towarzyszył na flecie i skrzypcach, siostra Ludwika od najmłodszych lat wykazywała talent muzyczny i uczyła się gry na fortepianie. Atmosfera domu rodzinnego była ciepła i serdeczna. To właśnie dom – prowadzony przez rodziców starannie, według najlepszych wzorów polskiej arystokracji – pozostanie dla Chopina symbolem spokoju, bezpieczeństwa i miłości, swoistą arkadią wcześnie utraconą, która miała pozostać w świadomości kompozytora przez całe jego dorosłe życie.Najprawdopodobniej pierwszy kontakt z fortepianem miał Chopin we wczesnym dzieciństwie, gdy słuchał gry matki. Pierwsze samodzielne próby podejmował pod okiem Ludwiki, a w wieku lat sześciu rozpoczął regularną naukę gry u prywatnego nauczyciela muzyki, czeskiego imigrantaWojciecha Żywnego (1756–1842). Ten szybko zorientował się w niezwykłym talencie młodziutkiego ucznia i z oddaniem wprowadzał go w świat wielkich mistrzów, głównie Bacha i Mozarta, bacznie obserwując jego postępy pianistyczne i swobodę improwizacji. Niebawem pojawiły się pierwsze kompozycje dziecięce: polonezy, marsze i wariacje. Początkowo zapisywane z pomocą ojca, niemal błyskawicznie przyczyniły się do sławy autora okrzykniętego cudownym dzieckiem. W roku 1818 w „Pamiętniku Warszawskim” odnotowano: „prawdziwy geniusz muzyczny: nie tylko bowiem z łatwością największą i smakiem nadzwyczajnym wygrywa sztuki najtrudniejsze na fortepianie, ale nadto jest już kompozytorem kilku tańców i wariacji, nad którymi znawcy muzyki dziwić się nie przestają”.Był to moment przełomowy w życiu Frycka. W latach następnych gościł z niezliczonymi występami w salonach warszawskiej arystokracji, nie wyłączając domów Czartoryskich, Radziwiłłów, Zamoyskich czy otoczenia Księcia Konstantego. Jego talent muzyczny rozwijał się niesłychanie szybko. W 1822 roku Wojciech Żywny zasygnalizował państwu Chopinom z lojalnością godną wiernego przyjaciela, iż nie jest w stanie już dalej rozwijać umiejętności swego podopiecznego. Fryderyk zaczął pobierać mniej regularne lekcje prywatne, jednak prowadzone przez najwybitniejszych mieszkających w Warszawie nauczycieli: kompozycji u Józefa Elsnera oraz prawdopodobnie gry na fortepianie i organach u wybitnego i wpływowego wirtuoza Wilhelma Wacława Würfla.Kolejne lata upłynęły na nauce i wielu występach. Chwalony za biegłość oraz niespotykany w tak młodym wieku wyraz interpretacji, zaczął też uprawiać trudną sztukę improwizacji, zarówno w prywatnym otoczeniu przyjaciół, jak i w salonach arystokracji. Edukacja Chopina nie ograniczała się jednak do muzyki. W roku 1823 wstąpił do IV klasy Liceum Warszawskiego, w którym zdobył wszechstronne wykształcenie. Wakacje regularnie spędzał w wiejskich majątkach przyjaciół, gdzie z pasją folklorysty chłonął ludowe zwyczaje, obrzędy, a zwłaszcza muzykę. Szczególnie silne wrażenie na młodym kompozytorze wywarły letnie pobyty w Szafarni w latach 1824–1825. Pierwszy, najbardziej malowniczy, został udokumentowany spontanicznym dziecięcym dziennikiem adresowanym do rodziców: „Kurierem Szafarskim” (parodiującym w tytule „Kurier Warszawski”). Kolejne wyjazdy, nieco już poważniejsze – do Szafarni, Dusznik,Torunia, a potem Gdańska, Płocka i innych miejscowości Wielkopolski, Pomorzai Śląska, pozwoliły kilkunastoletniemu Chopinowi poznać skarby kultury polskiej i polską muzykę ludową, której nie zapomniał do końca życia. W czasie roku szkolnego pełnił on rolę licealnego organisty w kościele ss. Wizytek, dzięki czemu poznawał repertuar muzyki organowej i polskiej pieśni kościelnej.  Mam  nadzieje że pomogłam o Frederyku