Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę, gdy jak zawsze objeżdżał Plac św. Piotra by pobłogosławić wiernych. Kule ugodziły papieża w brzuch oraz rękę. Ojciec Święty osunął się w ramiona stojącego za nim przyjaciela, będącego zarazem jego sekretarzem - Stanisława Dziwisza, który pamiętny prośby Jana Pawła II mówiącej o tym, że chce być leczony w klinice Gemelli nakazał przewiezienie papieża właśnie do niej, gdzie Ojca Świętego poddano bardzo ciężkiej sześciogodzinnej operacji. Jan Paweł II spędził na rehabilitacji w szpitalu 22 dni. Mimo, że udało się uratować życie następcy św. Piotra, do pełni zdrowia nie wrócił i wielokrotnie cierpiał z powodu dolegliwości będących następstwem zamachu, jednak nigdy nie zamierzał ukrywać tego przed wiernymi. Nie sposób nie dostrzec związku między datą zamachu (13 maja 1981), a pierwszym objawieniem Matki Boskiej w Fátimie (13 maja 1917). „Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę” - mówił papież, który swoje ocalenie zawdzięczał właśnie Matce Bożej Fatimskiej.
