Jagienka ze Zgorzelic była to literacka postać fikcyjna, występująca w powieści Henryka Sienkiewicza Krzyżacy.Była piękną i dojrzałą dziewczyną. Miała duże oczy i długie ciemne włosy, które najczęściej splatała w jeden warkocz. Jej twarz była gładka i rumiana, usta koralowe, a zęby białe. Gdy się uśmiechała, przyrównywano ją do słońca lub zorzy i mówiono, że od jej radości cała izba się rozświetla. Na co dzień ubierała się w spodnie i kożuszki ze skóry. Jej ubiór zmieniał się zazwyczaj, gdy wyruszano do kościoła, ale i przy Zbyszku chciała wyglądać lepiej. Wkładała wtedy kolorowe spódnice, czerwone trzewiki i odświętne bluzki.
