Czy ktoś napisze mi życiorys Jana Pawła II?  Na jutro. Z góry dzięki :P

Jan Paweł 2 był wspaniałym papieżem , którego na pewno nikt nie zapomni .proces jego beatyfikacji , był najkrótszy ze wszystkich .Jego kanonizacja odbędzie się 2014 roku 27 kwietnia.w 1942 wstąpił do Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie. 1 listopada 1949 roku został księdzem.Wykładał w seminariach diecezji: krakowskiej, katowickiej i częstochowskiej. 4 lipca 1958 roku został on biskupem.13 stycznia 1964 , po śmierci swojego poprzednika został arcybiskupem. W 1967 został kardynałem podczas konsystorza . po dłuższym czasie 1978 roku 16 października , został on papieżem .Ze względu na jego zachowanie został świętym . Jest to osoba o której na pewno nikt nie zapomni . Papież był bardzo lubiany nie tylko przez dorosłych ale również przez dzieci. Młodzież jechała z nim na różne pielgrzymki. On starał się im przekazać swoje doświadczenie związane z religią. Pokazywał im różne ciekawe miejsca . Opowiadał historię , które interesowały młodzież . Każdy chciał z nim spędzać czas. Jako mały chłopiec już wtedy dużo myślał o Bogu. Starał się być zawsze blisko niego . Modlił się dużo do niego . Papież był bardzo wrażliwy. Kiedy patrzał na ludzi z biednych krajów zawsze robiło mu się żal . Przyjeżdżał często do nich i pomagał im . Papież miał otwarte serce do swych bliźnich i nigdy nikogo by nie zostawił w potrzebie . Przekazywał on pozytywną energie jakby światłość która napełniała ludzi miłością. Mam nadzieję , że pomogłem.

20 lat kierował Katedrą Etyki. Na początku lipca 1958 został mianowany biskupem. Dowiedział się o tym, gdy pływał z młodzieżą na kajakach po jeziorach mazurskich. Prymas Stefan Wyszyński wezwał go wtedy do Warszawy. Na pytanie co zamierza teraz zrobić, odparł: „Wrócę na Mazury, aby dalej uczestniczyć w obozie”.  Jako biskup brał udział we wszystkich sesjach Sobory Watykańskiego II w Rzymie w latach 1963-65, wniósł wkład w powstanie wielu dokumentów. W 1963 został arcybiskupem metropolitą krakowskim, a w 1967 kardynałem.  3 października 1978 wyjechał do Rzymu pogrzeb papieża Jana Pawła I i na konklawe. Gdy wychodził na lotnisko z domu Urszulanek, jedna z sióstr zapytała: „Nie wiem czego mam życzyć Eminencji: by powrócił, czy żeby pozostał...?” Kard. Wojtyła odparł: „W naszym życiu jest tyle spraw, o których nic nie wiemy...”.  Kiedy nad Kaplicą Sykstyńską pojawił się biały dym, z balkonu Bazyliki św. Piotra rozległo się radosne: Habemus papam! Było to dnia 16 października 1978. Po chwili głos zabrał nowy papież: „Nie wiem czy potrafię wyrażać się jasno w waszym..., w naszym języku włoskim, więc jak się pomylę, to mnie poprawiajcie”. Tak rozpoczął swój pontyfikat, zaskakując wszystkich swoim niekonwencjonalnym zachowaniem.  Jest pierwszym papieżem słowianinem i od 445 lat nie Włochem. Od początku był otwarty na potrzeby ludzi i Kościoła. Od początku swojej „kariery” odbył już około 100 pielgrzymek do 143 krajów (w tym 9 pielgrzymek do Ojczyzny), ogłosił 13 encyklik, 12 adhoracji apostolskich, 10 konstytucji, 37 listów apostolskich i 23 „motu proprio”. Wydał nowy Kodeks Prawa Kanonicznego i Katechizm kościoła Katolickiego. Przewodniczył on 150 uroczystościom kanonicznym i beatyfikacyjnym, ogłosił 1267 błogosławionych, a 451 wiernych wyniósł na ołtarze.